ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΙΚΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΎΔΙΑ <<ΤΟΥ ΓΡΙΒΑ ΚΑΙ ΚΑΤΣΙΚΟΓΙΑΝΝΗ


Οι Γριβαίοι κι οι Κατσικογιανναίοι  ήταν δύο μεγάλες αρματωλικές  οικογένειες του Ξηρομέρου. Οι Γριβαίοι είναι παρακλάδι της μεγάλης Αλβανικής φάρας Μπουαίων γνωστής από τον 14 ον αιώνα. Κοιτίδα τους ήταν το Τοσκέσι της Αλβανίας . Στο Ξηρόμερο εγκαταστάθηκαν στο χωριό Περατιά, που θεωρήθηκε και η γενέτειρα των Γριβαίων . Το 1738 ήρθαν σε σύγκρουση με τη μεγάλη αρματωλική οικογένεια των Κατσικογιανναίων η οποία δρούσε στην περιοχή  και διεκδικούσε για λογαριασμό τους το αρματωλίκι του Ξηρομέρου. Στο τραγούδι ο Γρίβας κι ο Κατσικογιάννης τον καιρό πούταν αδελφωμένοι δέχονται ξαφνικά επίθεση φονική επίθεση από τους Τούρκους, Σ’ ορισμένες άλλες παραλλαγές δεν αναφέρεται στο τρίτο πρόσωπο ο Βέβας τον οποίο ταυτίζουν με το Γρίβα.


Καλότυχα είναι τα βουνά, καλότυχοι κ’ οι κάμποι ,

Το καλοκαίρι πράσινα και το χειμώνα άσπρα,

Δεν καρτερούνε θάνατο, το χάρο δεν φοβούνται.

Κανένας δεν τα χάρηκεν απ’ τους παλικαράδες,

Τα χάρηκε ο Κατσίγιαννος ο Γρίβας και ο Βέβας.

Αντάμα έτρωγαν κι’ έπιναν, αντάμα εχαιρετιώνταν ,

ο Βέβας πιν’ με το γιαλί, ο Γρίβας με την κούπα,

κι’ ο δόλιος ο Κατσίγιαννος με αστραπ’ ασημένιον.

-          Βέβα, δεν τρως, δεν χαίρεσαι, δε τραγουδάς δε πίνεις;

-          Και τι καλό έχω να χαρώ, να πιώ να τραγουδήσω!

Αποψ’ είδα στον ύπνο μου, στον ύπνο που κοιμόμουν,

Φορούσα γούνα κόκκινη απ’ τη κορφή στα πόδια.

-          Τα όνειρα είναι ψέματα, στο νού σου μην τα βάνεις.

Ακόμα ο λόγος έστεκε κ’ η συντυχιά εκρατιώνταν ,

Κ’ η παγανιά τους πλάκωσε, μια μπαταριά τους ρίχνει.

Το Βέβα παίρνουν στην καρδιά, το Γρίβα στο ποδάρι,

Τον δόλιο τον Κατσίγιαννο τον πήραν στο κεφάλι. 

Απο το βιβλίο   
ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΙΚΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΎΔΙΑ
                           ΤΟΥ   
       ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Τ. ΣΑΒΒΑ 

Σχόλια