ΝΙΚΟΣ ΝΑΟΥΜΗΣ: Πλοππππππππ!...





Γράφει ο: Νίκος Ναούμης
Πολιτικός επιστήμονας
Δημοτικός σύμβουλος Ξηρομέρου 

      Πλοπππ! Περίεργος ήχος! Είναι ένας φελλός που μόλις έφυγε από το μπουκάλι του!!! Δεν ξέρω γιατί, εμένα όμως πάντα αυτός ο ήχος με έκανε να χαμογελώ… Δηλαδή στο παρελθόν, όχι σήμερα. Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα θα μου πείτε και το δέχομαι. 
     Δοκιμάστε να κάνετε τον ήχο που κάνει ο φελλός όταν αφήνει το μπουκάλι του, με το δάχτυλο στο στόμα σας… Δεν είναι δύσκολο αν και πολλοί ζορίζονται. Εν πάση περιπτώσει, αν το καταφέρετε, δοκιμάστε να κάνετε το κόλπο αυτό σε ένα νήπιο που τσιρίζει ακατάπαυστα και χωρίς σταματημό, σε σημείο που να εύχεσαι να ζούσε σήμερα ο Ηρώδης! Ξέρετε τι θα συμβεί; Με έναν μαγικό τρόπο, οι τσιρίδες θα σταματήσουν! Δεν κάνω πλάκα. Δοκιμάστε το…
      Γιατί όλη αυτή η κουβέντα για τους φελλούς; Διότι εκτός από τον υπέροχο ήχο του, ένας φελλός, μια κατσαρίδα και πολύ πιθανόν η Ζωή Κωνσταντοπούλου, θα είναι τα μοναδικά όντα, τα οποία θα επιβιώσουν ύστερα από ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα!............



    Καλά η κατσαρίδα και η Κωνσταντοπούλου, έχουν  και ζωή και ψυχή –λέμε τώρα, ο φελλός όμως που κολλάει; Έχει ζωή ένας φελλός; Και η απάντηση, όσο περίεργο κι αν σας φαίνεται, είναι απλή και εύκολη…
       Ναι, ένας φελλός ασφαλώς έχει και ζωή και ψυχή! Διότι πως αλλιώς μπορεί κάποιος να εξηγήσει την επιβίωση και την επίπλευση τόσων κούφιων εγκεφάλων, ανεξαρτήτως μνημονιακού χρώματος και πολιτικής κατάστασης; Πως μπορεί κανείς να εξηγήσει το γεγονός ότι η κάτω του μετρίου μετριότητα επιπλέει;
       Δυστυχώς, δεν είναι ούτε τα μνημόνια, ούτε το κακό μας ριζικό, ούτε τα Ελοχίμ που απεργάζονται σενάρια καταστροφής και εξαφάνισης του έθνους μας. Αυτό, θα το καταφέρουμε μόνοι μας, απλά και ξεκάθαρα, για τον απλούστατο λόγω του ότι εθιστήκαμε στο δηλητηριώδες περιεχόμενο του μπουκαλιού που μας σερβίρεται, χωρίς να δώσουμε βάση στον φελλό που το εγκατέλειψε ξεφεύγοντας, κλείνοντας μας πονηρά το μάτι από τον αφρό της θάλασσας.
       Πλοπππ, ο ήχος πλέον  με στοίχειωσε και δεν μ’ ευχαριστεί. Τον ακούω στον ύπνο μου και στο ξύπνιο μου. Στους ανθρώπους που συναντώ. Μου έχει καρφωθεί στο μυαλό. Κι όπως για μένα η ακοή είναι η πλέον σημαντική αίσθηση αφού δεν έχω την όραση μου, φοβάμαι ότι αυτό το πλοπππ, θα μου διαλύσει το νευρικό σύστημα. Κι όχι τίποτε άλλο, αλλά που να βρεθούν χρήματα στην εποχή μας για ψυχανάλυση. 

Πλοπππ, πλοπππ, πλοπππ!
Βοήθειαααα!
 
Αναρτήθηκε από 



Σχόλια