M΄ αυτό το τραγούδι μας καλημέρισε σήμερα ο Γιάννης Καρναβάς, ο γιος του δικού μας Μπάρμπα Τάκη, γιατί σαν σήμερα το 1936 η θειά Γιώργαινα έφερε στον κόσμο τον άνθρωπο που έμελλε να κάνει ξακουστό και συνάμα περήφανο το Ξηρόμερο και το χωριό του την Κανδήλα, με το ιδιαίτερο και σπάνιο χάρισμα στο λαρύγγι.
Εδώ σ΄αυτή τη γειτονιά, στα Ματζίρκα στην Κανδήλα και σ΄ αυτό το σπίτι γεννήθηκε και μεγάλωσε.
Κι αφού χάρισε στην παραδοσιακή μας μουσική μια μεγάλη κληρονομιά με τα τραγούδια του γυρνώντας όλη την Ελλάδα, αλλά και έξω απ΄αυτήν σε πολλές χώρες όπου υπήρχαν Έλληνες που τον ζητούσαν, εκεί στο πατρικό του ξαναγύρισε να ζήσει και τα τελευταία του χρόνια.
Δυστυχώς από τότε το σπίτι έχει ερημώσει, όπως ίσως ερήμωσε και το δημοτικό τραγούδι από τη μέρα που σίγησε και η μοναδική αυτή φωνή που δεν θα υπάρξει άλλη τέτοια...
Σε θυμάμαι όμως Μπάρμπα Τάκη που πέρναγες απ΄ το σπίτι μου, περπατώντας τον δρόμο που φέρει σήμερα το όνομά σου, κι αφού σταμάταγες να χαιρετίσεις και να πεις δυο κουβέντες με τους γονείς μου, συνέχιζες για τη βόλτα σου στο καφενείο...
Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ και σ΄ ευχαριστούμε... Μία γειτόνισσά σου.....
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου