Ο Πάνος Ιωαννίδης μαγεύτηκε από την μαγειρική σε πολύ μικρή ηλικία.
Εκτός από αγάπη η μαγειρική ήταν και για εκείνον και ανάγκη, όπως έχει περιγράψει σε παλαιότερη συνέντευξή του.
«Οι δικοί μου δούλευαν όλη μέρα, πάρα πολλές ώρες, οπότε έπρεπε να υπάρχει φαγητό στο σπίτι. Μου άρεσε να μπαίνω στην κουζίνα. Αλλά πρέπει να σου πω ότι έχω στο αίμα μου, στο DNA μου που λέμε, τη μαγειρική: ο προπάππος μου ήταν σεφ στη γαλλική πρεσβεία στην Κωνσταντινούπολη και οι δύο γιαγιάδες μου είχαν καταγωγή από εκεί επίσης. Οπότε καταλαβαίνεις τι επικρατούσε στην κουζίνα μας».
Κάπως έτσι, παρατηρώντας τη γιαγιά του να μαγειρεύει, έκανε την πρώτη του απόπειρα να φτιάξει κάτι δικό του.
«Το πρώτο φαγητό που μαγείρεψα στη ζωή μου ήταν μυδοπίλαφο. Στα 9 μου χρόνια. Παρατηρούσα τη γιαγιά μου, πάντα όταν μαγείρευε και μια μέρα το έκανα μόνος μου, όταν εκείνη κοιμόταν και έλειπαν όλοι οι άλλοι από το σπίτι. Φυσικά και δεν τρωγόταν. Αλλά το διασκέδασα με όλη μου την ψυχή. Νομίζω και εκείνη», ανακαλεί. Υπήρξε κάποιος καθοριστικός για τη ζωή του άνθρωπος; «Είναι μεγάλη ευθύνη και ίσως όχι τόσο αληθές προς τον ίδιο τον εαυτό σου το να αφήσεις -ουσιαστικά- να σε καθορίζει κάποιος πέραν του εαυτού σου», λέει αποφασιστικός. Σίγουρα, πάντως, μεγάλη επιρροή του άσκησε ο σχεδιαστής κοσμημάτων πατέρας του, ο οποίος δεν βρίσκεται πια στη ζωή. Δεν μπορεί να υπάρξει πιο ανάγλυφη απόδειξη από το δαχτυλίδι που εκείνος είχε σχεδιάσει και ο σεφ δεν αποχωρίζεται ποτέ από το χέρι του. Πρότυπο για εκείνον ήταν ακόμα ο μεγαλύτερος ξάδελφός του, τον οποίο, όπως έχει πει, θαύμαζε που μπορούσε να ταξιδεύει συνέχεια, να οδηγεί γρήγορα αυτοκίνητα και να καταπιάνεται με έργα τέχνης και αντίκες. «Ήταν ένας άνθρωπος που πίστευε ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο» αποκάλυψε στο Πρώτο Θέμα.
Πηγή: http://www.gossip-tv.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου