Πως φθάσαμε στη διάλυση του Ιδρύματος Παπαστράτου και στην παραχώρηση των καπναποθηκών στο δήμο Αγρινίου

Συνέντευξη Τύπου παραχώρησε  σήμερα ο πρώην δήμαρχος Αγρινίου και πρόεδρος του Ιδρύματος Παπαστράτου Παύλος Μοσχολιός.

Σε αυτήν περιέγραψε το ιστορικό και το σκεπτικό της απόφασης της διάλυσης του ιδρύματος και της ιστορικής παραχώρησης της περιουσίας  του (των καπναποθηκών και 1,5 εκατ. ευρώ) στο δήμο Αγρινίου. Το ζήτημα απασχόλησε χθεσινή σύσκεψη στο δημαρχείο και η αποδοχή της δωρεάς θα γίνει στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου.  Το χρηματικό ποσό θα κατατεθεί στο ταμείο  του Δήμου και θα εγγραφεί σε ειδικό κωδικό του προϋπολογισμού του.
Το συγκρότημα των καπναποθηκών  στο σύνολό του αποτελείται από τρία κτίσματα. Ένα τριώροφο κεραμοσκεπές κτίριο που εκτείνεται επί της οδού Τ.Παπαστράτου (πρώην Δεληγιώργη), ένα μικρότερο διώροφο που στέγαζε τις διοικητικές υπηρεσίες της εταιρείας  με όψη επί των οδών Δ. Μακρή και Δεληγιώργη και το τρίτο νεότερο κτίριο κατασκευασμένο περίπου στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Το τρίτο κτήριο (το τσιμεντένιο) επί των οδών Παπαθανάση, Αναστασιάδη, Δαγκλή, Δ. Μακρή και Τ.Παπαστράτου έχει από 15ετίας παραχωρηθεί στο Δήμο Αγρινίου , στεγάζει υπηρεσίες του ενώ ο δήμος προγραμματίζει την ανακατασκευή του με πρόταση στο πρόγραμμα «Φιλόδημος».
Στη συνέντευξη Τύπου, που παραχωρήθηκε στην αίθουσα του Επιμελητηρίου, παρέστησαν  τα μέλη του Ιδρύματος Γιώργο Γρίνο και Κώστα Μπόκα.

Οι λόγοι της αυτοκατάργησης

Το διοικητικό συμβούλιο του  ιδρύματος  Παπαστράτου έλαβε τις αποφάσεις του σε  συνεδρίασή  του  την 24η Οκτωβρίου 2019.
Τότε προέβη  σε  μία συνολική αποτίμηση της πορείας του   από το χρόνο σύστασής  του μέχρι σήμερα και  κατέληξε στην απόφαση  της κατάργησης του καθώς  εκτιμήθηκε ως ανέφικτη η  εκπλήρωση   των καταστατικών  σκοπών.
Για την απόφαση αυτή συνεκτιμήθηκαν η περιουσιακή κατάσταση του ιδρύματος   σε συνδυασμό   με   την αδυναμία   αξιοποίησης   της  περιουσίας   του  λόγω   των υφιστάμενων   περιορισμών ,  τόσο  της  ακίνητης  περιουσίας   (περιορισμοί  χρήσης   γης κλπ),  όσο   και   της  κινητής    (  απαγόρευση    ανάλωσης   του  χρηματικού  κεφαλαίου) ,    η  έλλειψη   δωρεάν   κληρονομικών   και λοιπών   παροχών   προς  το  ίδρυμα  καθώς και η   παρέλευση  20ετίας   από την ίδρυσή  του ,  χωρίς να  επιτευχθούν   οι  στόχοι του .
Εκτιμήθηκε εξάλλου   πως η αξιοποίηση  της ακίνητης περιουσίας δύναται να επιτευχθεί   εάν αυτή περιέλθει στο  Δήμο Αγρινίου   ο  οποίος   έχει  τη  δυνατότητα   με  τις  υπηρεσίες   και την    υλικοτεχνική   υποδομή   που  διαθέτει   να  συντηρήσει , αλλά και να  αξιοποιήσει   τα  κτήρια του ιδρύματος , αναπτύσσοντας   στους  χώρους των  κτηρίων συναφείς  δραστηριότητες ,  με  αυτές του ιδρύματος .
Μοναδικός δε τρόπος για να  περιέλθει  στο Δήμο Αγρινίου, είναι η   διάλυση του ιδρύματος, οπότε   και σύμφωνα  με  το άρθρο 13 του Κανονισμού του, αυτή   περιέρχεται  στο Δήμο Αγρινίου.
Ο πρώην δήμαρχος Παύλος Μοσχολιός εξήγησε τις ενέργειες που έχει κάνει το Ίδρυμα Παπαστράτου από το 2013 όταν ανέλαβε το διοικητικό συμβούλιο των Αγρινιωτών με πρόεδρο τον ίδιο. Περιέγραψε επίσης διεξοδικά όλες τις δυσκολίες που διέπουν την λειτουργία ενός τέτοιου ιδρύματος μέσα σε ένα εξαιρετικά περίπλοκο νομικό πλαίσιο. Όπως είπε, ήταν σχεδόν αδύνατο να βρεθούν συνεργασίες είτε με τον δημόσιο είτε με τον ιδιωτικό τομέα ώστε να αξιοποιηθεί η περιουσία του Ιδρύματος αλλά θεώρησε σωστή την απόφαση του 2007 να διασφαλιστεί η χρήση όλης της περιουσίας για δημόσια χρήση, δηλαδή για Παιδεία, Πολιτισμό και Διοίκηση.
Όπως τόνισε ο κ. Μοσχολιός, οι συνθήκες οικονομικής ασφυξίας της περασμένης δεκαετίας αλλά και το γεγονός ότι η εταιρεία Παπαστράτος πέρασε στην Phillip Morris, δεν επέτρεψαν στο ίδρυμα να έχει κάποια έσοδα ή δωρεές που θα βοηθούσαν τον σκοπό του. Έτσι δεν θα μπορούσε να παίξει τον πανελλήνιο ρόλο που ήθελαν οι ιδρυτές του αλλά ούτε και να βοηθήσει την τοπική κοινωνία.
Παράλληλα, έπρεπε να διασφαλιστεί ότι δεν θα χρησιμοποιηθεί για δράσεις που δεν θα είχαν σχέση με το ιστορικό και συναισθηματικό φορτίο που έχουν οι καπναποθήκες για την πόλη. Χαρακτηριστικά ειπώθηκε ότι για να πληρωθεί ο ΕΝΦΙΑ της προηγούμενης χρονιάς χρειάστηκαν διαδικασίες 1,5 χρόνου καθώς έπρεπε να παρθεί απόφαση από το Διοικητικό Εφετείο της Αθήνας. Ήταν δε, αδύνατον να εξευρεθεί έστω κι ένα μικρό κονδύλι για να γίνουν απλές εργασίες υποστύλωσης με μια απλή σκαλωσιά. Ακόμη, με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου δεν μπορούσε να απομειώνεται η περιουσία του ιδρύματος ούτε κατά ένα ευρώ.
Για όλους τους παραπάνω λόγους αποφασίστηκε, σε συνεδρίαση που έγινε στις 24 Οκτωβρίου, η διάλυση του Ιδρύματος Παπαστράτος ως η μόνη λύση για να περάσει η περιουσία του στον δήμο Αγρινίου και στους πολίτες, όπως εξήγησε ο κ. Μοσχολιός. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο σημερινός δήμαρχος Αγρινίου κ. Παπαναστασίου είχε ζητήσει συνεργασία με το ίδρυμα ώστε να εντάξει τις εγκαταστάσεις στο πρόγραμμα «Φιλόδημος» όμως κρίθηκε πως οι διαδικασίες θα ήταν τόσο χρονοβόρες που θα καθιστούσαν ανέφικτη την προσπάθεια.
Ο σκοπός του ιδρύματος ήταν η προώθηση και διάδοση του πολιτισμού στην περιοχή και η εξύψωση του πνευματικού επιπέδου. Μαζί το μεγάλο κτίριο των 5χιλ τ.μ. και το μικρό των 120 τ.μ., συν τον γνωστό χώρο απέναντι από το κτήριο της ΓΕΑ αξίζουν πάνω από δύο εκατομμύρια ευρώ ενώ κτίρια και περιβάλλων χώρος έχουν κηρυχθεί διατηρητέα μνημεία. Από την Philip Morris έγινε μια προμελέτη για την ανακατασκευή του κτιρίου και το κόστος πλησίαζε τα 10 εκατ. ευρώ, κόστος που σήμερα είναι πολλαπλάσιο, ενώ η αληθινή αξία του, ιστορική, συναισθηματική κλπ, είναι ανεκτίμητη.
Απαντώντας σε ερωτήσεις ο κ. Μοσχολιός περιέγραψε τις ενέργειες που κλήθηκε να κάνει ο ίδιος και τα υπόλοιπα μέλη του(πρώην πλέον) Δ.Σ. «Η διάλυση ενός ιδρύματος όμως δεν είναι εύκολο πράγμα, ίσως ρωτήσει κάποιος γιατί δεν διαλύσαμε το ίδρυμα την επόμενη μέρα. Κάλεσα τον δήμαρχο και τους άλλους επικεφαλής των παρατάξεων και συναντηθήκαμε χθες το βράδυ όπου και διαπιστώσαμε ότι υπάρχει ομοφωνία και το θέμα θα πάει στο δημοτικό συμβούλιο για να παρθεί απόφαση και να κινηθεί η διαδικασία για να πάρει ΦΕΚ. 1.472.000 είναι τα χρήματα που βρίσκονται σήμερα κατατεθειμένα στον λογαριασμό του ιδρύματος και ζήτησα από τον δήμαρχο να περάσει σε έναν ξεχωριστό λογαριασμό του δήμου. Θέλω να ευχαριστήσω όλα τα μέλη του πρώην πλέον Δ.Σ. του Ιδρύματος, ειδικά εκείνα από την οικογένεια Παπαστράτου που κατάλαβαν ότι το μείζον ήταν να μην φθαρεί και να μην καταρρεύσει η μεγάλη αυτή περιουσία. Χωρίς την θέλησή του δεν θα μπορούσε να γίνει η διάλυση του Ιδρύματος και να δοθεί η λύση που δόθηκε».
Στην πορεία του Ιδρύματος, που ιδρύθηκε το 1999, και την σημασία του περάσματος της περιουσίας του στους Αγρινιώτες αναφέρθηκαν και οι κ.κ. Γρίνος και Μπόκας επισημαίνοντας τόσο τα ανυπέρβλητα γραφειοκρατικά εμπόδια που συνάντησαν ως Δ.Σ., όσο και την σημασία της ιστορικής λύσης που δόθηκε προς όφελος της πόλης του Αγρινίου, όπως τόνισαν.
Διατηρητέα με … μακρόχρονη εγκατάλειψη
Τα συγκεκριμένα κτήρια  ανηγέρθησαν στις αρχές του προηγούμενου (20ου) αιώνα, κατά το διάστημα 1920 – 1925 . Είναι λιθόκτιστα με ξύλινα πατώματα και ξύλινες στέγες με κεραμίδια. Χρησιμοποιήθηκαν ως καπναποθήκες και γραφεία μέχρι το 1985. Έκτοτε, δεν έχουν χρησιμοποιηθεί παρά μόνον περιστασιακά ως εκθεσιακός χώρος.
Τα κτήρια και ο περιβάλλων χώρος έχουν κηρυχθεί διατηρητέα από το έτος 1990  και υπάγονται στις διατάξεις   περί προστασίας των ειδικής κατηγορίας οικοδομημάτων και έργων τέχνης, μεταγενέστερων του 1830. Καμία παρέμβαση ή προσθήκη τόσο στο εσωτερικό  όσο και στο εξωτερικό τμήμα των κτηρίων, καθώς επίσης και στον περιβάλλοντα χώρο δεν είναι δυνατή χωρίς προηγούμενη γνωμοδότηση της Επιτροπής Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού (ΕΠΑΕ). Επιπλέον, υφίστανται περιορισμοί χρήσης.
Στο μεγαλύτερο μέρος του κτηρίου τα υποστυλώματα παραμένουν αυτά της αρχικής κατασκευής τα οποία είναι είτε ξύλινα είτε μεταλλικά. Λόγω της μακρόχρονης δε εγκατάλειψής τους, καθίσταται  δύσκολη η εκμετάλλευσή τους και προκειμένου να καταστούν αξιοποιήσιμα, απαιτούνται εκτεταμένα έργα αποκατάστασης και συντήρησης, ώστε να διασωθούν και να επαναχρησιμοποιηθούν. Η   αποκατάσταση   και συντήρησή  τους δε,  απαιτεί   πολύ  μεγάλο κόστος .

Σχόλια