ΠΗΛΙΟΡΕΙΤΙΚΟ
Το λεωφορείο ξεκίνησε πρωί απ’ την Αθήνα
προορισμός το Πήλιο και αρχηγός η Ντίνα,
που οργάνωσε μια εκδρομή όμορφη σαν κι εκείνη
δουλεύοντας αθόρυβα με μέθοδο κι ευθύνη.
Είχε, όμως, στο πλάι της δυο άξιους συνεργάτες
που είναι του Συλλόγου μας ακάματοι εργάτες.
Τον Τόλια εξ’ αριστερών, γνωστό ως Ακαρνάνα
δεξιά το Σπύρο που είν’ του blog: mpampini in η μάνα.
Κατάμεστο το όχημα ήταν με Μπαμπινιώτες
αλλά και φίλους του χωριού κι άλλους συμπατριώτες.
Εγγύηση κι ο Θόδωρος, με πείρα στο τιμόνι
δεκαετίες συνεχώς την άσφαλτο οργώνει.
Έβλεπα στιγμιότυπα μέσω διαδικτύου,
της διαδρομής, της άφιξης, τις βόλτες του Πηλίου.
Ζήλεψα που ’λειπα, ειδικά από το ραβαΐσι•
απ’ το χορό των γυναικών η πίστα έχει ραΐσει.
Τσάμικο ο Τόλιας παλιακό με αρχοντιά και κύρος
κι όπου κλαρίνο και πενιά μπορεί να λείπει ο Σπύρος;
Μα την παράσταση έκλεψε ρεμπέτης βετεράνος
–ζεϊμπέκικο σημειωτόν- έδωσε ρέστα ο Πάνος.
Εύγε στους διοργανωτές και σ’ όσους συμμετείχαν•
σε άλλες ,όμως, εκδρομές να πάνε κι όσοι απείχαν
για όμορφες διαδρομές και με στιγμές ωραίες
γιατί ιστορία γράφουνε μονάχα οι παρέες.
Κι αφού η ζωή είναι μικρή και γρήγορα καλπάζει
και η ρουτίνα βάσανο, αρρώστια και μαράζι
είναι ευχής έργο τα μικρά αυτά ¨σκασιαρχεία¨
κι εύχομαι σ’ άλλη απόδραση να παν δυο λεωφορεία.
Άρης Μπιτσώρης
http://mpampini.blogspot.com/2019/11/blog-post_24.html?m=1
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου