ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΙΣΣΑΣ: ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕΣ

Από τότε που έφυγες,
μία - μία οι μέρες, ένας- ένας οι μήνες,
γεμίζουν αγάλι - αγάλι
το πανέρι της λησμονιάς.

Οι θύμισες μία- μία χάνουν
το ζωηρό τους χρώμα.

Μία - μία οι κόρες του Δαναού,
αδειάζουν τ’ αγγειά τους,
στο άπατο πιθάρι της ελπίδας.

Οι φλόγες του έρωτα
χάνουν την πύρωσή τους
ως τους δεκαπέντε βαθμούς διαφοράς.

Οι σκέψεις μία - μία
αποφεύγουν να περάσουν
απ’ το δρόμο σου.

Ο χρόνος τρώει τα παιδιά του.
Ο εγωισμός τρώει τα σωθικά του.

Όλα συντείνουν,
όλα με ωθούν,
όλα με συμβουλεύουν,

μείνε μόνος σου...
και όλα με γελούν.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΙΣΣΑΣ

ΧΡΥΣΟΒΙΤΣΑΝΙΚΑ ΝΕΑ