Ήρωες.... του Πολυτεχνείου ήταν

 

Ήρωες....

του Πολυτεχνείου ήταν :

- οι αφανείς άνθρωποι του μόχθου, οι εργάτες και οι αγρότες της Ελευσίνας και των Μεγάρων, οι μεροκαματιάρηδες, οι φοιτητριούλες και οι φοιτητές που δούλευαν το πρωί για να εξασφαλίσουν το χαρτζιλίκι και βρέθηκαν το μεσημεράκι έξω από τις πύλες του Πολυτεχνείου για να ενωθούν με τη φωνή και την αντίσταση των μαχόμενων φοιτητών.

- αυτοί που αναρριχήθηκαν στα κάγκελα με τον ενθουσιασμό της νιότης, με πόθο για την ελευθερία και την ανατροπή της χούντας των συνταγματαρχών... 

-αυτοιπου βοήθησαν ενεργά με φάρμακα, τροφή και υλικά τους εγκλωβισμένους...

- αυτοί που ξεχύθηκαν στους δρόμους προς την Ομόνοια, ύστερα από το ανθρωποκυνηγητό  που τους μαζέψανε και βασανίσανε στην  Ασφάλεια ....

-αυτοι που με σεμνότητα αναζήτησαν άλλους συντρόφους να στήσουνε το σπίτι τους και να μεταφυτεύσουν στα παιδιά τους την αξία της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας ...

-που εγιναν θεατές της καθημερινής γελοιότητας, της εξαγοράς και της αναλγησίας των δήθεν ηρώων του Πολυτεχνείου, που εξαργύρωσαν  ακριβά την παρουσια τους  γλείφοντας και έρποντας ως παρατρεχάμενοι, στελέχη υπουργείων  που περιέφεραν αντιστασιακές περγαμηνές μεταξύ καναλιών, κομματικών γραφείων, ευρωβουλής, εν μέσω αμφισβητήσεων και διαπλοκής με τις εκάστοτε κυβερνητικές εξουσίες...

Οι πραγματικοί Ήρωες του Πολυτεχνείου .. μετρούν τ’ αστέρια... 

αγκαλιάζουν τις ρυτίδες...

 κατεβαίνουν σε απεργίες και διαδηλώσεις, γράφουν ποιήματα για την πύλη και τα τάνκς... 

για την πενηντάχρονη νεόπτωχη που ζητιανεύει στους δρόμους... 

για τον μετανάστη στη γωνία του δρόμου... 

Ερωτεύονται και ονειρεύονται... 

Κρατάνε τη ζωή τους στα χέρια τους...