ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ
Ήρθε ο Οκτώβριος και τα κρούσματα και οι θάνατοι από τον κορονοϊό διαρκώς αυξάνονται. Κάτι το καλοκαίρι, με τη φυσιολογική ανάγκη για εκτόνωση, μετά από μήνες εγκλεισμού, κάτι η μη συμμόρφωσή μας με τα μέτρα, που σταδιακά λάμβανε η κυβέρνηση για την αποτροπή εξάπλωσης του κορονοϊού, έφεραν αυτό το αποτέλεσμα Δυστυχώς η κατάσταση είναι πρωτόγνωρη και η αντίδραση της πολιτείας, σε κάτι το οποίο δεν γνώριζε, ήταν πειραματική και σπασμωδική.
Τώρα που η κατάσταση δείχνει να ξεφεύγει, με το δεύτερο κύμα να είναι σε πλήρη εξέλιξη, πρέπει εμείς οι ίδιοι να καταλάβουμε, ότι από μας εξαρτάται ο περιορισμός της εξάπλωσης του ιού. Πρέπει να πειθαρχούμε στις οδηγίες της πολιτείας και των υγειονομικών αρχών. Να αποφεύγουμε τους κλειστούς χώρους, να περιορίσουμε τις δραστηριότητές μας στις απολύτως απαραίτητες, να αποφεύγουμε το συνωστισμό, να χρησιμοποιούμε τη μάσκα, όσο το δυνατόν περισσότερο, κυρίως στο κέντρο της Αθήνας. Να συμβουλευόμαστε το γιατρό μας σε μια ύποπτη περίπτωση.
Oι θάνατοι στη χώρα μας υπερβαίνουν πλέον του 410 και παγκοσμίως τους 1.050.000.
Είναι θάνατοι στους οποίους αντιστοιχεί ένα νούμερο. Είναι νούμερα που έχουν ονοματεπώνυμο. Μην παίζουμε με τη φωτιά, στην προκειμένη περίπτωση με την πανδημία. Μη γίνουμε και εμείς ένα νούμερο. Δεν πρέπει με κανένα τρόπο να διακινδυνεύσουμε τη ζωή μας και τη ζωή των συνανθρώπων μας.
Ο κορονοϊός είναι εδώ και θα παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ήδη στην Ελλάδα έχουν περάσει επτά μήνες από το πρώτο κρούσμα, δεν έχει συμπληρωθεί ένας χρόνος. Δεν έχουν εξαχθεί οριστικά συμπεράσματα για τη δράση του σε περίοδο ενός έτους. Δυστυχώς υπάρχει ακόμα μέλλον. Και εμβόλιο να παρασκευαστεί το πρώτο στάδιο χρησιμοποίησης του θα είναι περίοδος δοκιμαστική και περίοδος μελέτης των αποτελεσμάτων της δράσης του. Πρέπει λοιπόν να προσαρμοστούμε στην διαμορφωθείσα η κατάσταση και να συμπεριφερθούμε ανάλογα.
Με προσοχή, σύνεση και υπομονή λοιπόν και θα καταφέρουμε. Αργά ή γρήγορα ο κίνδυνος θα περιοριστεί και θα εκλείψει. Ο σκοπός είναι, εκείνη τη στιγμή να είμαστε εκεί, για μπορέσουμε να χαρούμε εκ νέου τη ζωή μας.
Πολιτιστικές διαδρομές στο Δήμο Ξηρομέρου
Σε μικρή απόσταση από τον Αστακό μπορεί ο επισκέπτης να απολαύσει όμορφες διαδρομές ανάμεσα σε πλούσια βλάστηση, μοναστήρια, εκκλησίες και αρχαιολογικούς χώρους. Μια ξεχωριστή επίσκεψη αρμόζει στη Μονή του Αγίου Γεωργίου Αστακού που βρίσκεται στη νότια άκρη της πόλης. Είναι ένας τόπος ηρεμίας και θρησκευτικής κατάνυξης μέσα σε έναν κατάφυτο από πεύκα χώρο.
• Διαδρομή 1: Οινιάδες-Φράξος-Αστακός. Ταξιδεύοντας για τον Αστακό από το Αντίρριο και μετά το Μεσολόγγι και το Αιτωλικό, μπορούμε να επισκεφθούμε τις αρχαίες Οινιάδες και το θέατρο τους, που γίνεται κάθε καλοκαίρι φεστιβάλ αρχαίου δράματος. Οι αρχαίες Οινιάδες, χτισμένες στις εκβολές του Αχελώου, ήταν μια από τις πιο μεγάλες και ισχυρές πόλεις της Ακαρνανίας. Φέρονται να ιδρύονται από τον Αλμκαίωνα (12ο αι. π.Χ.), του οποίου οι απόγονοι κατοίκησαν την περιοχή, που πήρε το όνομά της από το γιο του Ακαρνάνα. Οι ανασκαφές στην πόλη ανέδειξαν, τα τείχη της, το ναό της, το θέατρο της και το λιμάνι της με τα αγκυροβόλια και τους χαλκάδες που έδεναν τα πλοία. Συνεχίζοντας και περνώντας το Λεσίνι, μπορεί κανείς να βρει τα περίφημα κρασιά του Μπάρμπα-Στάθη. Ο επισκέπτης επιβάλλεται να επισκεφτεί το μοναδικό στο είδος του δάσος του Φράξου. Το δάσος αυτό της «φραξιάς» έχει κηρυχθεί προστατευόμενο. Εκτείνεται σε έκταση 600 στρεμμάτων και αποτελούσε μέρος των παλαιοτέρων δασών του ποταμού Αχελώου. Το δέντρο αυτό είναι σπάνιο και φτάνει σε ύψος 20-40 μέτρων, είναι φυλλοβόλο και φωτόφιλο. Είναι το δεύτερο δάσος φραξιάς στην Ελλάδα, το άλλο είναι στη Ροδόπη. Το δάσος βρίσκεται στα όρια του δήμου Αστακού.
• Διαδρομή 2: Αστακός-Παναγία Λεσινιώτισσα. Μετά το δάσος της φραξιάς βρίσκεται η ιστορική Μονή της Παναγίας της Λεσινιώτισσας, στρατόπεδο στον Αγώνα με ηγούμενο τον Ιωαννίκιο και λημέρι του αρματολού Δήμου Τσέλιου. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πολιορκία του Αεσινίου από τον πασά της Σκόδρας. Η Μονή πανηγυρίζει τη Δευτέρα του Πάσχα, όπου συρρέουν πολλοί προσκυνητές από τα γύρω χωριά, αλλά και μικροπωλητές δημιουργώντας ένα υπαίθριο παζάρι.
• Διαδρομή 3: Αστακός - Παναγία Βασιλόπουλου - Μοναστήρι Παναγίας Λιγοβιτσιάνας - Άγιος Γεώργιος Πόρτας. Ακολουθώντας τον επαρχιακό δρόμο από τον Αστακό προς το Αγρίνιο θα συναντήσουμε το Καραϊσκάκη και ύστερα το Βασιλόπουλο με τη Βυζαντινή εκκλησία της Παναγίας της Οδηγήτριας. Μετά την Τσαπουρνιά, όπου συναντούμε τις πρώτες βελανιδιές, παίρνουμε το δρόμο της Σκουρτούς και ανεβαίνουμε το Λιγοβίτσι. Σε λίγο έχουμε στα πόδια μας όλο τον κάμπο του Αγρινίου με τον Αχελώο να χαράσσει τα όρια της Ακαρνανίας και της Αιτωλίας, προαιώνιο σύνορο των δύο γενών. Ο λόφος είναι κατάφυτος από Βελανιδιές. Σε λίγο προβάλλει η Παναγία η Λιγοβιτσιάνα. Λειτουργεί ως γυναικεία μονή και μετά την ανακαίνιση προ εικοσαετίας είναι από τα ομορφότερα μοναστήρια της Αιτωλοακαρνανίας. Η Θεία Λειτουργία και ο Εσπερινός γίνεται μέσα σε κατανυκτική ατμόσφαιρα, ενώ η φιλοξενία των μοναχών είναι ξεχωριστή. Μετά την απόλαυση της όμορφης θέας με τις λίμνες και το Αγρίνιο στο Βάθος, μπορούμε να πάρουμε το δρόμο για τη Μπαμπίνη και να ανέβουμε στο λόφο των αρχαίων Φοιτιών, όπου βρίσκεται χτισμένη η, διαλυμένη πια, μονή του Αγίου Γεωργίου Πόρτας, που η ιστορία της αρχίζει από τη βυζαντινή εποχή.
• Διαδρομή 4: Αστακός-Καραϊσκάκης-Προφήτης Ηλίας. Δυτικά από το σημερινό Καραϊσκάκη βρίσκεται το ερειπωμένο πια Δραγαμέστο, και λίγο πιο αριστερά του, στις πρόποδες της Βελούτσας, η διαλυμένη Μονή του Προφήτη Ηλία. Για να φτάσεις εκεί ο δρόμος περνά μέσα από πυκνή και άγρια βλάστηση. Στην κορυφή του λόφου δεσπόζει το όμορφο καθολικό της Μονής, στρατόπεδο και καταφύγιο κυνηγημένων στον Αγώνα. Εδώ στάθηκε ο αρχιστράτηγος Καραϊσκάκης και πλήθος άλλοι οπλαρχηγοί. Η θέα εκπληκτική, καθώς ανοίγεται εμπρός σου ο ορίζοντας που επιτρέπει στο Βλέμμα σου να συναντήσει την Ιθάκη και την Κεφαλονιά.
• Διαδρομή 5: Αστακός-Κεφαλονιά-Ιθάκη-Κάλαμος-Καστός. Μια διαφορετική νότα στις διακοπές μπορεί να αποτελέσουν τα απέναντι πανέμορφα νησιά των Επτανήσων, Ιθάκη και Κεφαλονιά, με τα καθημερινά δρομολόγια των πλοίων της γραμμής. Αλλά και η ημερήσια βόλτα με καΐκι στα μικρά νησιά Κάλαμος και Καστός είναι εύκολη από τον Αστακό και το Μύτικα.
• Διαδρομή 6: Αστακός-Βελλά-Αγριελιά. Από τις πιο όμορφες παραλίες που μπορεί να συναντήσει κανείς στα νερά της χώρας μας. Οι δεκάδες μικροί απόμεροι ορμίσκοι δίνουν τη δυνατότητα να απολαύσουν οι λουσμένοι μια ξεχωριστή και μοναδική εμπειρία.
• Διαδρομή 7: Πρόδρομος-Βελανιδοδάσος-Παλαιομάνινα. Μετά τη Χρυσοβίτσα θα συναντήσουμε τον Πρόδρομο, από εδώ μπορούμε να ξεκινήσουμε την περιήγησή μας μέσα στα απέραντο Βελανιδοδάσος του Ξηρομέρου και να καταλήξουμε στην όμορφη Παλαιομάνινα και τις μαγευτικές όχθες του ποτάμιου θεού Αχελώου.
• Διαδρομή 8: Βαλτί. Καταπληκτικός πετρόχτιστος οικισμός, με θέα προς τον Πεταλά και τις εκβολές του Αχελώου. Η μεταφορά της ύλης από το ποτάμι έχει δημιουργήσει έναν μοναδικό ιχθυότοπο, μεταξύ Πεταλά και Λεσινίου.
ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΙΕΡΟΘΕΟΣ ΤΡΙΦΥΛΛΗΣ
Ο ΦΙΛΟΠΤΩΧΟΣ-ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΛΗΡΙΚΟΣ
Νικολάου Κιτσοκώστα*
Ο μακαριστός γέροντας π. Ιερόθεος Τρίφυλλης γεννήθηκε το 1907 στον Ποταμό (Τσιρίγο) Κυθήρων από ευλαβείς και πιστούς γονείς, τον Παναγιώτη και τη Ζαμπετούλα. ο Δημήτριος, το κοσμικό του όνομα, ήταν το δεύτερο από τα τρία αγόρια της οικογένειας. Στον Ποταμό παρέμεινε μέχρι της στρατεύσεώς του, τελειώνοντας το Σχολαρχείο.
Μετά το στρατιωτικό έφυγε για την Αθήνα, για να εργαστεί για πολλά χρόνια, περίπου εικοσαετία, σε διάφορες εργασίες φιλότιμα, τίμια, με διάκριση, αθόρυβα, γνήσια, σεμνά και με υπακοή στο θέλημα του Θεού.
Έτρεχε παντού σε Αθήνα και Πειραιά προκειμένου να παρακολουθήσει εσπερινά και κυριακάτικα κηρύγματα εκείνης της εποχής.
Καθημερινά μεγάλωνε με την προσευχή και τη μελέτη της Αγίας Γραφής, ώσπου έφθασε η μεγάλη ώρα πού γνωρίστηκε με τον μακαριστό π. Βενέδικτο Πετράκη, ο όποιος τον πήρε μαζί του στο Αγρίνιο. Εκεί γνωρίστηκε με άλλους αδελφούς οι όποιοι τον βοήθησαν στον πνευματικό του αγώνα.
Η κλήση του και η φλόγα του ήταν το θυσιαστήριο. Ο τότε Μητροπολίτης Ιερόθεος τον χειροτονεί διάκονο δίδοντας του το όνομά του και την άνοιξη, στις 20-3-1950, τον στέλνει και τον τοποθετεί ως πρεσβύτερο στον Ι.Ν. Αγ. Νικολάου Αστακού «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη».
Με τον ερχομό του, στον Αστακό, ο μακαριστός γέροντας ξεκινάει μια νέα πορεία, πορεία αγάπης για τον συνάνθρωπο. Με αγάπη, υπομονή, προσευχή, μελέτη, περισυλλογή και καρτερία άρχισε το τεράστιο έργο. Έδωσε καινούργιο νόημα στην πνευματική ζωή των ενοριτών και καλλιέργησε την πνευματική φλόγα στις ψυχές πολλών νέων.
Ο μακαριστός γέροντας, όχι μόνο στους νέους έφερε ελπίδα και χαρά, αλλά αναζωογόνησε επίσης και τις κουρασμένες ψυχές των ηλικιωμένων. Σύνεστησε κύκλους Μελέτης Αγίας Γραφής, εσπερινά Κυριακάτικα κηρύγματα, κατηχητικά Σχολεία όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης και φιλόπτωχο ταμείο, για να φέρει εις πέρας το φιλανθρωπικό έργο.
Οι ενορίτες έβλεπαν στο πρόσωπο του έναν ταπεινό ιερέα που νοιαζόταν πραγματικά γι' αυτούς. Είδαν σ' αυτόν έναν άγιο καλόγερο, που ζούσε ενάρετη ζωή εν Χριστώ, έναν πνευματικό πατέρα. Με αυταπάρνηση και ζήλο παλεύει μέρα και νύχτα γι' αυτό το μεγάλο και σημαντικό σκοπό. Στην προσπάθειά του αυτή συνάντησε πολλά έμπόδια, δυσκολίες, ελλείψεις, αλλά ήταν αποφασισμένος να συνεχίσει αυτόν τον αγώνα.
Στο ιερό και θειο αυτό ξεκίνημά του είχε εφόδιο τις προσευχές του πνευματικού του, των πνευματικών του αδελφών και την ευλογία τού μακαριστού π. Βενεδίκτου. Ο μακαριστός γέροντας φρόντιζε με ιδιαίτερη αγάπη για τούς ενορίτες του και για πολλούς άλλους της περιοχής, για τα πνευματικά και υλικά αγαθά τους. Ελάμβανε ειδική μέριμνα στο να αποκρύπτει από τα μάτια των ανθρώπων τις πολλές αγαθοεργίες του, αγωνιζόμενος να αποφεύγει με τον τρόπο αυτό τον κίνδυνο της κενοδοξίας και αποβλέποντας μόνο στη δόξα του Θεού και την υπακοή στις εντολές του.
Ιδιαίτερες γνώσεις δεν είχε από εκείνες που εντυπωσιάζουν τούς πολλούς. Σ' όλη του τη ζωή καλλιεργούσε την ευσέβεια και ανακούφιζε με προθυμία τον ανθρώπινο πόνο. Γνώριζε άριστα τη γλώσσα της αγάπης, αυτή τη γλώσσα που καταλαβαίνουν και αισθάνονται όλοι οι φτωχοί,ο εγκαταλελειμμένοι και οι περιφρονημένοι. Λίγοι κληρικοί, τουλάχιστον στην περιοχή μας, άφησαν τέτοια φήμη σαν του Ίερομονά- χου και σεβαστού γέροντα π. Ιεροθέου Τρίφυλλη.
Όσοι τον γνώρισαν μέχρι και σήμερα ομιλούν με πολύ σεβασμό και θαυμασμό γι' αυτόν και το σπουδαίο πνευματικό έργο που επιτέλεσε. ο μακαριστός γέροντας, ο γνήσιος αυτός ποιμένας, υπήρξε πραγματικό στολίδι της Εκκλησίας μας. η όλη ζωή του ήταν ένα σιωπηλό κήρυγμα. Άφησε υπόδειγμα Αγίου Ιερομόναχου, με την Αγία μορφή του, τον ιερατικό του ζήλο, το λόγο του, το άγιο παράδειγμά του. Υπήρξε τύπος και υπογραμμός και χαρισματικός στο λόγο. Ζούσε με ιερή ζέστη την ιερατική κλήση. Διακρινόταν για τη βαθειά του πίστη, την προσευχή, την αγάπη και την αφοσίωση στο θεό. «Τύπος γάρ γέγονας Χριστός και σεπτός Ιερομόναχος».
Στη ζωή του πέραση πολλά στάδια και αγωνίστηκε παλληκαρήσια με το ήθος, την τιμιότητα, την ταπείνωση, τη σεμνότητα, την ανιδιοτέλεια, τη διακριτικότητα, τη σύνεση, την ευγένεια, την καλοσύνη, καθώς και πλείστες άλλες αρετές πού τον κοσμούσαν.
Αγάπησε το λαό του Αστακού και αγαπήθηκε πολύ.
Και εκεί πού βρίσκεσαι, Άγιε Γέροντα, «μετά πάντων των τω Θεό εύαρεστησάντων» έχεις λόγο και παρρησία. Ελπίζουμε ότι θα συνεχίσεις να δέεσαι για μας, τώρα πού ο Θεός σ' έχει πάρει από κοντά μας.
Είθε να έχουμε την ευχή του πάντοτε και Είθε η μνήμη του να είναι αιώνια.
*Ο Νικόλαος Κιτσοκώστας γεννήθηκε στη Χρυσοβίτσα Ξηρομέρου. Μετά το κάψιμο του χωριού από τους Ιταλούς 8/5/1943 έφυγε με την οικογένειά του για στον Αστακό. Σταδιοδρόμησε επαγγελματικά στο Δημόσιο σαν καθηγητής θεολόγος, και υπηρέτησε στα Γυμνάσια Αγίου Βλασίου, Ρουσσέικων κ.α.
Νέο βιβλίο του Συνδέσμου Χρυσοβιτσάνων
Ο Σύλλογός μας συνεχίζει την λειτουργία του από το 1976, που ιδρύθηκε, μέχρι σήμερα αδιάκοπα, επί 44 χρόνια, με πολλές δραστηριότητες, παρεμβάσεις και πολιτιστικές εκδηλώσεις και με την συνεχή έκδοση της διμηνιαίας εφημερίδας του «ΧΡΥΣΟΒΙΤΣΑΝΙΚΑ ΝΕΑ» από το 1981 μέχρι σήμερα.
Αποτέλεσμα αυτών ήταν να δημιουργηθεί, σιγά-σιγά, ένα πλούσιο αρχείο με πολλές φωτογραφίες του χωριού, των κατοίκων και από τις εκδηλώσεις του Συλλόγου.
Μετά την έκδοση του 1ου Λευκώματος το 2014, επειδή υπήρξαν πολλοί συγχωριανοί, που καθυστέρησαν να δώσουν φωτογραφίες τους και αντίστοιχα αιτήματα για την έκδοση δεύτερου τόμου, προχωρήσαμε στην απόφαση για την έκδοση 2ου Λευκώματος, που περιλαμβάνει φωτογραφίες νέες, που δεν δημοσιεύονται στο 1° Λεύκωμα, οι οποίες θ' αποτελέσουν ένα συμπλήρωμά του και θα δημιουργήσουν, μαζί με το 1°, μια πληρέστερη εικόνα για το χωριό μας. Απώτερος σκοπός ήταν να μη χαθεί το πολύτιμο υλικό, αλλά να κληρονομηθεί στις επόμενες γενιές, αποτελώντας το συνδετικό κρίκο που θα τις ενώσει με το παρελθόν και την παράδοση αυτού του τόπου. Από το ξεφύλλισμά του θα θυμόμαστε το παρελθόν χωρίς το οποίο, ως γνωστόν, δεν υπάρχει παρόν και μέλλον.
Η προσπάθεια αυτή αποτελεί, επίσης, και μία συνεισφορά στην ανάδειξη της φυσιογνωμίας της ιδιαίτερης πατρίδας μας. Γιατί πέρα από τα στοιχεία που αφορούν στην ιστορική έρευνα, πέρα από την ομορφιά του τοπίου, υπάρχουν και οι άνθρωποι στις καθημερινές ασχολίες τους, σε στιγμές απ' αυτές που συγκροτούν το θαύμα της ζωής. Στιγμές από τα περασμένα που αποτυπώθηκαν σε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία και που προσδιορίζουν το ιδιαίτερο ήθος και τον πολιτισμό του τόπου μας.
Με τις φωτογραφίες αναδύονται ιστορίες ανθρώπινες, βαθιές, ποτισμένες πόθους και καημούς. Θυμίζουν τα ήθη και έθιμα, ζωγραφίζουν την ομορφιά του τόπου, του αγαπημένου, κρατούν ζωντανή τη μνήμη των ανθρώπων, που έδεσαν τη ζωή τους με το χωριό μας.
Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους όσους με οποιοδήποτε τρόπο βοήθησαν στην ολοκλήρωση αυτής της έκδοσης. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε: α) τον Αλέξανδρο Τ. Σάββα για τα κείμενά του και τον συντονισμό της προσπάθειας, και β) τους συγχωριανούς που βοήθησαν στην αναγνώριση των προσώπων που απεικονίζονται στις φωτογραφίες και όλους όσους δάνεισαν τις φωτογραφίες τους, τα ονόματα των οποίων δημοσιεύουμε στο τέλος του Λευκώματος.
Θα θέλαμε προκαταβολικά να ζητήσουμε την κατανόησή σας για τυχόν λάθη η παραλείψεις που θα επισημάνετε, αφού κι εμείς πολλές φορές αλλά κι οι ίδιοι οι κάτοχοι των φωτογραφιών δεν μπορούσαν, λόγω της παλαιότητας, ν' αναγνωρίσουν πρόσωπα και καταστάσεις.
Τέλος θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά τον επιχειρηματία Απόστολο Ν. Πανταζή για την οικονομική βοήθεια προκειμένου να ολοκληρωθεί αυτό το έργο.
Όλοι όσοι εργαστήκαμε με πολλή αγάπη και υπομονή γι' αυτό το σκοπό αισθανόμαστε σήμερα ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση για την έκδοση. Ελπίζουμε το ίδιο συναίσθημα να νιώσετε και σεις με την απόκτηση του 2ου τόμου του Λευκώματος.
Ευχόμαστε ολόθερμα η προσπάθεια αυτή να συνεχιστεί και να εμπλουτίζεται συνεχώς.
Το Διοικητικό Συμβούλιο Πρόεδρος: Ταξιάρχης Σάββας Αντ/δρος: Σπύρος Ράπτης Γεν. Γραμματέας: Καλλιρρόη Γεωργούλα Ταμίας: Γεράσιμος Σπ. Ζορμπάς Υπεύθ. Δημ. Σχέσεων: Μιρέλα Χαντζή Μέλη: Αλέξανδρος Σάββας και Κων/νος Κοντής.
Το νέο Λεύκωμα άλμπουμ που εξέδωσε ο Σύλλογός μας με τον τίτλο «Χρυσοβίτσα Ξηρομέρου» 2ος τόμος, περιλαμβάνει 318 φωτογραφίες που παρέδωσαν 38 συγχωριανοί και φίλοι.
Η τιμή του είναι 15 ευρώ και μπορείτε να το προμηθευτείτε στο χωριό από το σούπερ μάρκετ της Καλλιρρόης Χασιώτη και στην Αθήνα απ’ όλα τα μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου και από το φωτογραφείο του Λεωνίδα Ζορμπά, Κειριαδών 158 Κ. Πετράλωνα τηλ. 210.3421609 και από το καφενείο του Φώτη Μπαμπάνη, Εμ. Μπενάκη 18, Αθήνα τηλ. Χχχχχχχχχχχχχχχχχ.
ΤΟ ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΟ
Λουλούδια που μαράθηκαν,
αφού πρωτύτερα μάραιναν καρδιές και νόησες,
το δυνατό άρωμα και την ομορφιά ακτινοβολώντας.
Δέντρα που έγειρε ο κορμός,
και η φθορά στους κλώνους τους απλώθηκε,
αφού πρωτύτερα φυσομανούσε η φυλλωσιά περήφανα,
Εγωισμός και περηφάνια,
στο τέλος χάπια, σε κουτάκια τυλιγμένα.
Κάλλη και ομορφιά,
χαμήλωσαν στα πόδια της συμπάθειας.
Λουλούδι, που σε θαύμαζα ολόδροσο μπουμπούκι,
και του μυαλού μου πήρες την ορμή,
που κράτησες τη θύμησή μου μέχρι χθες.
Χθες που ζαρωμένο σε αντίκρισα,
μοντέλο της φθοράς,
και μελαγχόλησα.
Πλάτανε που σε πίστεψα τιτάνα,
αφέντη των καιρών και της ζωής,
η θύμησή μου από χθες,
που ήρθα στον ίσκιο σου να γείρω,
θόλωσε σαν σε είδα ξέκλαρο,
τρανή θλιμάρα.
Η μοίρα της υπάρξεώς μας, αδυσώπητη.
Στου χρόνου τον καμβά,
εργόχειρο τριών θελήσεων,
Γνωστή η Κλωθώ, καρτερεμένη η Άτροπος
Μα η Λάχεσις παρθένα,
άγνωστη, κυκλοθυμική, μισότρελη.
Κι ο Κρόνος ασυγκίνητος.
Κι εμείς; Του Κρόνου φίλοι.
Ελπίζουμε μην καταπιεί στο πέρασμα.
τις αντοχές μας.
Την πρώτη του κορμιού,
και του μυαλού τη δεύτερη.
Ετήσιος απολογισμός και προϋπολογισμός
Ο χρόνος, με τα 12 παιδιά, σέρνει το τελευταίο του. Μετρημένες πια είν’ οι μέρες του. Ήρθ’ η ώρα να μας αδειάσει τη γωνιά. Δεν ήταν από αυτούς που περιμέναμε κι είχαμε κάνει τις ευχές μας. Ήταν άχαρος και σκουντούφλης και μαζί με άλλα κακά μας έφερε κι έναν ανεπιθύμητο επισκέπτη που στρώθηκε για τα καλά στο τραπέζι μας και δε λέει να ξεκουμπιστεί και να πάει στον αγύριστο. Είναι και απαιτητικός και άσπλαχνος. Όλα τα θέλει δικά του κι έχει τον τρόπο να τα παίρνει. Ακόμα και τη ζωή μας έχει βάλει στο μάτι. Φόβος και τρόμος μας συνέχει κι έχουμε κλειστεί στα σπίτια μας, να μη βρεθούμε στο δρόμο του. Ο Θεός να βάλει το χέρι του.
Συντήρησε ακόμα ο χρόνος που φεύγει και μεγάλωσε την κρίση που προηγήθηκε στα οικονομικά μας και έφτασε ως τις συνειδήσεις μας και σε ό,τι άλλο ευπρόσβλητο κουβαλάμε ή σέρνουμε μέσα μας. Ας μην τον κακολογήσουμε, όμως, αφού μας πρόσφερε ένα ακόμη χρόνο ζωής. Άλλωστε το ύστατο χαίρε ακόμα δεν ακούστηκε. Έρχονται μέρες γιορτινές, «χρονιάρες», όπως καθιερώθηκε να τις λέμε κι όλος ο κόσμος ετοιμάζεται να τις υποδεχτεί. Συνοδός μας σ’ αυτές ο χρόνος που φεύγει. Έρχονται Χριστούγεννα, η κορυφαία γιορτή της Χριστιανοσύνης. Η καταθλιπτική ατμόσφαιρα αλλάζει χρώματα, μαζί κι η διάθεση του ανθρώπου που οι δοκιμασίες του έφτασαν και ξεπέρασαν τα ακραία όρια. Όλοι και όλα ντύνονται πορφυρένια χαρούμενα χρώματα. Οι πιστοί πρέπει τώρα να απαλλαχτούν απ’ τα περιττά βάρη, που κουράζουν και εξουθενώνουν. Πρέπει ν’ απλώσει το χέρι και να φιλιώσει με τον εχθρό του, να ξεχάσει το αρρωστημένο χθες, να συγχωρέσει, να ομονοήσει, να αγαπήσει, να γίνει φιλεύσπλαχνος, να συνεργαστεί και κάθε αναγκεμένο να βοηθήσει, όπως οι κυράδες καθαρίζουν και ασβεστώνουν το σπίτι και το κάνουν να λάμπει κι οι άλλοι το χαίρονται. Παντού καθαριότητα. Χαλαρώνει και ημερεύει ο άνθρωπος και με καθαρή καρδιά στήνει πανηγύρι χαράς να γιορτάσει τον ερχομό του Σωτήρα Θεού.
Σ’ όλες τις χώρες του κόσμου ρέουν σαν μικρά και μεγάλα ποτάμια κάθε λογής ιδεολογήματα, ανάλογα με το πολιτιστικό τους επίπεδο, καθώς και κοσμοθεωρίες. Δέκτες αυτής κατόπιν επιλογής, είναι οι κάτοικοι, οι πολίτες της κάθε χώρας. Το ίδιο γίνεται και με τα κόμματα, τις πολιτικές τους και τους οπαδούς τους. Εδώ η ένταξη καθενός στο κόμμα δεν γίνεται αντικειμενικά. Εδώ πρυτανεύει το συμφέρον, η σκοπιμότητα, η απαντοχή, το όφελος και κάποιες ανάγκες ή φιλοδοξίες, που μόνο αν ακουμπήσεις κάπου ή αν κάποιο χέρι δεν βρεθεί να σε σπρώξει, αφού πριν το φιλήσεις, ή μάλλον να το γλύψεις. Μιλάμε για τους ανένταχτους, που μπορεί κάποιο ρεύμα να είναι συμβατό με τις αρχές και τις απόψεις τους αλλά προτιμούν να μην δεσμεύονται και να εξαρτώνται από άλλους αλλά να μένουν κύριοι του εαυτού τους, χωρίς αντίπαλο και περιπέτειες. Αυτοί, λοιπόν, οι ελευθερόφρονες, οι άνθρωποι του μέτρου, έχουν κερδίσει το σεβασμό και την εκτίμηση των συνανθρώπων τους. Και βέβαια συμπορεύονται με τους άλλους, ανάλογα με το κλίμα της χρονικής στιγμής.
Υπάρχει ακόμα μια κατηγορία πολιτών που τίποτε δεν τους συγκινεί, τίποτε δεν τους ενθουσιάζει, τίποτε δεν τους ελκύει και είναι ζήτημα αν το ένστικτο και μόνο τους οδηγεί. Αυτοί όπως στρώνουν έτσι κοιμούνται. Αρνούνται και τον ίδιο τον εαυτό τους.
Μπορούμε τώρα να πούμε πως αυτές οι «χρονιάρες μέρες» του Δεκέμβρη γυρίζουν τον άνθρωπο στον εαυτό του και τον βοηθούν να διατηρήσει και να συντηρήσει, κατά το δυνατόν, την ανθρωπιά του. Κι αυτό στο στερνοπαίδι του χρόνου δεν το χρωστάμε; Ας μη ρίχνουμε, λοιπόν, σε άλλους δικά μας φταιξίματα.
Τώρα βρισκόμαστε στο κατώφλι του καινούριου χρόνου. Δε θα κάνουμε έναν απολογισμό να βρούμε τα συν και τα πλην; Δηλαδή αυτά που προσθέσαμε ή αφαιρέσαμε στον εαυτό μας κι ανάλογα να πορευτούμε στην καινούρια χρονιά και με την πείρα που αποχτήσαμε σ’ αυτήν που τώρα μας φεύγει, διορθώνοντας και αποφεύγοντας τα λάθη και περιστέλλοντας τις υπερβολές και τις παραλείψεις που δεν μπορέσαμε ή δε θελήσαμε να αποφύγουμε· και η συγκατάβαση μας χρειάζεται και μας πάει. Πρέπει να ανανεώσουμε το οπλοστάσιό μας, να κάνουμε υπολογισμούς και να καταστρώσουμε σχέδια για να αντιμετωπίσουμε εμπόδια, δυσκολίες και αντιξοότητες, που θα βρούμε στη στράτα μας και να βγούμε νικητές στον αγώνα για τη ζωή και την προκοπή.
Πάντοτε το παρελθόν γίνεται δάσκαλος στο παρόν και στο μέλλον. Ας τον ακούσουμε αυτόν τον δάσκαλο και ας επωφεληθούμε απ’ τις προσφορές και τις ορμήνειες του, κι ας σταματήσουμε την αισχρή εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Τώρα με τον καινούριο χρόνο βρισκόμαστε σε θέση και σε στάση «ενώπιος ενωπίω». Τι περιμένουμε, τι προσδοκούμε, τι επιθυμούμε, τι ευχόμαστε να μας φέρει; Είναι σε όλους πια γνωστό πως τα περιθώρια έχουν στενέψει και οι δυνατότητες περιορισμένες. Περιορισμένες μόνο απαιτήσεις μπορούμε να προβάλουμε. Γιατί απ’ τους μακρινούς προγόνους έχουμε μάθει το «ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος». Βασικό μας αίτημα είναι η ειρήνη. Ειρήνη στις ψυχές και στις καρδιές, ειρήνη σε όλη την οικουμένη. Να διώξει απ’ τον ύπνο και το ξύπνιο μας τους εφιάλτες και τους ανεπιθύμητους επισκέπτες που βάσανα κομίζουν και να βάλει μυαλό στους έχοντες σαλεμένα τα φρένα ηγέτες του κόσμου. Κι ευχή για τους εαυτούς μας να έχουμε καλή υγεία και αγάπη όλοι μας. Και να μην ξεχνάμε πως ο δρόμος είναι ανηφορικός μεν αλλά πάντοτε μετά παίρνει τον κατήφορο και καταλήγει στο ίσιωμα.
Καταλήγοντας εύχομαι σε όλους και όλες ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ και ο καινούριος χρόνος να μας φέρει έστω κάτι από αυτά που οι άλλοι μας στέρησαν.
Σας ευχαριστώ και σας στέλνω, αγαπητοί φίλοι και αναγνώστες, την αγάπη μου.
Πάνος Λαζαρόπουλος
Συνέντευξη του Δημάρχου Ξηρομέρου Γιάννη Τριανταφυλλάκη για την ΠΟΑΥ
Στα πλαίσια της ενημέρωσης των συγχωριανών και των συμπατριωτών μας η εφημερίδα μας ζήτησε από τον Δήμαρχο Ξηρομέρου κ. Γιάννη Τριανταφυλλάκη νας της παραχωρήσει συνέντευξη για το θέμα της ίδρυσης ΠΟΑΥ και τη την επιχειρούμενη επέκταση των ιχθυοκαλλιεργειών και τις αποφάσεις και ενέργειες του Δήμου Ξηρομέρου και της Επιτροπής Αγώνα, της οποίας ηγείται για την ματαίωση της θεσμοθέτησης της ΠΟΑΥ.
Ο κ. Τριανταφυλλάκης δέχτηκε με μεγάλη ευγένεια το αίτημά μας και μας απάντησε στις αντίστοιχες ερωτήσεις που του υποβάλαμε τα εξής:
Δήμαρχε πόσο σοβαρό είναι το πρόβλημα που έχει προκύψει με την επέκταση των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας;
Κοιτάξτε να δείτε, μιλάμε για ένα θέμα που έχει ξεκινήσει από πολύ παλιά, από το 2011, που εμείς ως νέα δημοτική αρχή το βρήκαμε και στο και πέντε. Μιλάμε για το παράκτιο κομμάτι από τον Αστακό μέχρι Μύτικα και τον κόλπο του Αστακού. Δυστυχώς το προτεινόμενο σχέδιο χωροθέτησης ιχθυοκαλλιεργειών το περιλαμβάνει για ανάπτυξη τους σε βιομηχανική κλίμακα, και την φυσική συνέχεια του που είναι το παράκτιο κομμάτι από Μύτικα ως Πάλαιρο – Πογωνία και φτάνει ως τις πανέμορφες παραλίες στο Βαρκό και στο Βαθιαβάλι, που ευτυχώς δεν το περιλαμβάνει.
Οι πολίτες της Αιτωλοακαρνανίας αλλά και πάρα πολλοί επισκέπτες Έλληνες και Αλλοδαποί γνωρίζουν την αξία αυτού του κομματιού, μιας και είναι ο τόπος που κάνουν τις καλοκαιρινές διακοπές τους, που οι πολλές δαντελωτές παραλίες που υπάρχουν κατά μήκος του παράκτιου αυτού μετώπου, σφύζουν από επισκεψιμότητα μόλις ο καιρός το επιτρέψει, αλλά και πολλές δραστηριότητες παράκτιας αλιείας αναπτύσσονται στο συγκεκριμένο κομμάτι.
Καταλαβαίνετε λοιπόν την σοβαρότητα του θέματος, μιλάμε για το φιλέτο του Δήμου Ξηρομέρου και της Αιτωλοακαρνανίας, που με διαδοχικές αποφάσεις η πρώην Νομαρχία Αιτ/νίας, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας με τον δικό της χωροταξικό σχεδιασμό και ο Δήμος Ξηρομέρου με τον δικό του Πενταετή Στρατηγικό Σχεδιασμό, το προορίζουν για ήπια τουριστική ανάπτυξη, εναλλακτικό και θαλάσσιο τουρισμό, για παραθεριστική κατοικία, για χώρο δράσης της παράκτιας αλιείας.
Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις, εάν τελικά ισχύσει η επέκταση, για το περιβάλλον και γενικότερα για τους κατοίκους της Αιτωλοακαρνανίας;
Απαντώντας στο ερώτημα σας, με αυτό το συγκεκριμένο προτεινόμενο σχέδιο για την χωροθέτηση των ιχθυοκαλλιεργειών στο παράκτιο κομμάτι του Δήμου μας, προβλέπεται να επέλθει στην περιοχή μία τεράστια αύξηση της κατάληψης θαλασσίου χώρου από κλουβιά ιχθυοκαλλιεργειών, μία τεράστια αύξηση της παραγωγικότητας στα όρια της φέρουσας ικανότητας όπως οι ίδιοι ομολογούν στις μελέτες τους, όταν όλοι έχουμε διαπιστώσει ότι ακόμα και με τις σημερινές μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας, έχει επηρεαστεί σημαντικά το περιβάλλον και αυτό το βλέπουν όλοι. Φανταστείτε λοιπόν τι θα συμβεί όταν έχουμε την εξέλιξη αυτής της δραστηριότητας σε βιομηχανική κλίμακα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα επέλθει μία καταστροφή σε όλο αυτό το πανέμορφο παράκτιο μέτωπο και αυτό δεν είναι μία αυθαίρετη εκτίμηση, αλλά προκύπτει τεχνοκρατικά μελετώντας τα στοιχεία της μελέτης που συνοδεύει το συγκεκριμένο προτεινόμενο σχέδιο.
Αποτέλεσε θέμα συζήτησης στα τελευταία δημοτικά συμβούλια του Δήμου; Ποιες αποφάσεις λάβατε;
Ναι το θέμα συζητήθηκε διεξοδικά στο Δημοτικό Συμβούλιο και έχει καταγραφή η βούληση του. Καμία δημοτική παράταξη δεν θέλει να υπάρξει αυτή η εξέλιξη. Υπήρξε σαφής απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, στην οποία καταγράφετε καθαρά η εναντίωση του Δήμου Ξηρομέρου σε αυτό το σχέδιο, η οποία εναρμονίζεται με την αντίθεση της τοπικής κοινωνίας και των επισκεπτών του τόπου μας.
Η Περιφέρεια και η πολιτεία πως αντιμετωπίζουν αυτό το φλέγον θέμα;
Η Περιφέρεια αναγνωρίζει το βάσιμο και το δίκαιο του συγκεκριμένου αιτήματος για το παράκτιο κομμάτι και με σχετικό της πρόσφατο δελτίο τύπου, αποτύπωσε καθαρά την συναντίληψη, αλλά και ταυτόχρονα την συμφωνία να ληφθούν κοινές πρωτοβουλίες, προς την κατεύθυνση άρσης των όποιων αντιφατικών τετελεσμένων έχουν διαμορφωθεί. Είμαστε λοιπόν σε μία συνεργασία να αποτρέψουμε αυτό το συγκεκριμένο σχέδιο να εφαρμοστεί στο επίμαχο παράκτιο κομμάτι που προανέφερα.
Για την Πολιτεία γνωρίζουμε ότι η βούληση της είναι να προχωρήσουν αυτά τα σχέδια, έχουμε προσπαθήσει και έχουμε έρθει σε επαφή με υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και το συναρμόδιο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Έχουμε θέσει με στοιχεία το λάθος που πάει να συντελεστεί όσον αφορά το συγκεκριμένο κομμάτι του παράκτιου μετώπου και αναμένουμε την Πολιτεία να δει το αίτημα μας, που είναι αίτημα δικαιοσύνης και λογικής.
Δήμαρχε αυτό το προτεινόμενο σχέδιο της ΠΟΑΥ και η μελέτη που το συνοδεύει τι κακό έχει; Ενημερώστε τους δημότες.
Κοιτάξτε το θέμα και το πρόβλημα έρχεται από παλιά, από το Ειδικό Χωροταξικό των Υδατοκαλλιεργειών, που το πρώτο λάθος είναι ότι το εκπόνησαν οι ίδιοι οι Ιχθυοκαλλιεργητές και όχι η Ελληνική Πολιτεία και αυτό ακούγεται πολύ άσχημα για ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης το μακρινό 2011, θυμίζω ότι στην διαβούλευση τότε, οι γνώμες των κατεξοχήν επιστημονικών φορέων ήταν αρνητική, τονίζοντας το ασυμβίβαστο οι επιχειρηματίες οι ίδιοι να κάνουν τις μελέτες και να επισημαίνουν σωρεία λαθών, για μελέτες γραφείου κατά παραγγελία, παραλήψεις, προχειρότητες κ.λπ. Δυστυχώς η γνώμη τους δεν εισακούστηκε και προέκυψε αυτό το Ειδικό Χωροταξικό, που υποτίθεται ήρθε να βάλει τάξη στο χάος και στην αναρχία των προηγούμενων χρόνων που δημιούργησε πολλά προβλήματα στον θαλάσσιο χώρο και στον παράκτιο και αντί να προχωρήσει με συγκεντρωτική λογική, με μετακινήσεις και διορθώσεις, σε ρύθμιση του χάους και της αταξίας των περασμένων χρόνων, δεν πείραξε τίποτα απ’ όλα αυτά και ήρθε απλά να νομιμοποιήσει όλη αυτή την απαράδεκτη κατάσταση που συνέβαινε τα προηγούμενα πολλά χρόνια. Γιατί συνέβη αυτό; Μα όπως προείπα στην αρχή, οι ίδιοι εκπόνησαν το Ειδικό Χωροταξικό, άρα το έφτιαξαν με τα δικά τους συμφέροντα και θέλω αγνοώντας οποιονδήποτε άλλον και ιδιαίτερα την τοπική αυτοδιοίκηση Α’ βαθμού, τους ανθρώπους και τις οικογένειες τους που ζούνε σε αυτές τις περιοχές.
Δήμαρχε στο δια ταύτα. Τι πρέπει να γίνει;
Το Υπουργείο πρέπει να παγώσει και να ανακαλέσει άμεσα τις Π.Ο.Α.Υ. και να γίνουν τα σωστά βήματα γι αυτό τον κλάδο, όπως αρμόζει σε ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να μπει πραγματικά τάξη στην σημερινή αταξία.
α) Να γίνει αναστολή της διαδικασίας θεσμοθέτησης των Π.Ο.Α.Υ έως την αναθεώρηση του Χωροταξικού Πλαισίου, το οποίο θα γίνει με πραγματικές μελέτες χρηματοδοτημένες από τα κεντρικό κράτος και όχι από τους ιχθυοκαλλιεργητές.
β) Να προηγηθεί της θεσμοθέτησής του νέου Ειδικού Χωροταξικού για τις Υδατοκαλλιέργειες, η θεσμοθέτηση του Θαλάσσιου χωροταξικού (ΦΕΚ 101/18) και του Γενικού Χωροταξικού Πλαισίου για τον Παράκτιο Χώρο, ώστε όλες οι χρήσεις – δράσεις που υπάρχουν ή αναπτύσσονται ή πρόκειται να αναπτυχθούν σε αυτόν να λειτουργούν ισόρροπα, ορθολογικά και μη ανταγωνιστικά (τουρισμός, λιμάνια, ναυσιπλοΐα, αλιεία, αρχαιότητες, προστατευόμενα οικοσυστήματα κ.λ.π.).
γ) Στην διαβούλευση για την θεσμοθέτησή του νέου Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου, την θεσμοθέτηση Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών και για την έκδοση όλων των διοικητικών πράξεων που αφορούν στην Υδατοκαλλιεργητική δραστηριότητα, να είναι απαραίτητη και δεσμευτική η σύμφωνη γνώμη των ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού των περιοχών που με οποιονδήποτε τρόπο αφορούν. Η τοπική αυτοδιοίκηση α’ και β’ βαθμού είναι συντεταγμένο κράτος και αυτοί είναι οι πραγματικοί συνεργάτες του κεντρικού κράτους και όχι οι επιχειρηματίες. Μαζί κεντρικό κράτος και αυτοδιοίκηση θα ορίσουν τους κανόνες της ανάπτυξης και οι επιχειρηματίες οφείλουν να τους ακολουθούν.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ: Για το πολύ σοβαρό αυτό θέμα της περιοχής έχουν εκδηλώσει την αντίθεσή τους με ψηφίσματα η τοπική Κοινότητα Χρυσοβίτσας και ο Σύνδεσμος Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρου «Τα Κόροντα». Να σημειωθεί, επίσης στην Επιτροπή Αγώνα κατά της ΠΟΑΥ συμμετέχουν: ο συγχωριανός και δημοτικός σύμβουλος Κώστας Γεωργούλας και ο Αλέξανδρος Σάββας.
ΚΑΜΙΑ νέα
ιχθυοκαλλιέργεια
πέραν των υφισταμένων
και
καμία επιπλέον παραχώρηση
χερσαίας
έκτασης.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ
ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ
Σάββας Γ. Κωνσταντίνος 40€
Ταπραντζής Παντ. Παναγιώτης 20€
Κοινωνικά
Γεννήσεις
Ο Παναγιώτης Χαρ. Σαμαράς και η σύζυγός του Αλεξάνδρας απέκτησαν αγοράκι.
Ο Δημήτρης Ταρκαζίκης (γιος της Θεοδοσίας Δ. Γεωργούλα και του Νίκου Ταρκαζίκη) και η σύζυγός του Ευτυχία απέκτησαν αγοράκι.
Να τους ζήσουν!
Επιτυχίες
Η Ελένη Ηρακλή Ζορμπά πέτυχε στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ για νοσηλεύτριες στο ΕΣΥ.
Ο Δημήτρης Ν. Ταρκαζίκης πέτυχε στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ για οδηγούς στον Οργανισμό Επικοινωνιών Α.Ε.
Θερμά συγχαρητήρια και καλή σταδιοδρομία!
Ειδήσεις – Σχόλια
Καθαρισμοί
Έγινε καθαρισμός χόρτων και κλαδιών του αγροτικού δικτύου και του Νεκροταφείου του χωριού μετά από συνεννόηση του Προέδρου της Τοπικής Κοινότητας Χρυσοβίτσας Γιάννη Χρόνη με τον αρμόδιο αντιδήμαρχο του Δήμου Ξηρομέρου Κώστα Μπαμπούρη.
Λαογραφικό Μουσείο
Στη συνεδρίαση της 19/12/2020 το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ξηρομέρου αποφάσισε την παραχώρηση αίθουσας του Κοινοτικού Καταστήματος Χρυσοβίτσας για την δημιουργία Λαογραφικού Μουσείου.
Εισηγητής του θέματος ήταν ο Πρόεδρος του Νομικού προσώπου του Δήμου Ξηρομέρου Βασίλειος Πολύζος.
Οικονομική ενίσχυση
Για το βάψιμο του εξωτερικού χώρου της Εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, που δεν είναι σε καλή κατάσταση, ο Σύνδεσμος Χρυσοβιτσάνων προσέφερε στο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο το ποσό των 200€.
Επισκευή του Νιοπήγαδου
Ο Σύνδεσμος Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρου «Τα Κόροντα» συνεχίζει τις προσπάθειές του για την επισκευή των ιστορικών πηγαδιών του χωριού. Έτσι, μετά την επισκευή των πηγαδιών Σορόκι, Πέρα Πηγάδι, Κάτω Πηγάδι και Πανώριο, προχώρησε στην επισκευή του Νιοπήγαδου (νέου πηγαδιού). Το πηγάδι αυτό δεν έχει καμία σχέση με το Νιμπιάδι, που βρισκόταν στην Κύπερη και πρόσφατα γκρεμίστηκε. Βρίσκεται σε απόσταση ενός (1) χλμ περίπου από το χωριό, μετά την (αποξηραμένη) Λούτσα, στο δρόμο προς τον κάμπο στο δεξί μας χέρι, κοντά στα χωράφια του Ανδρέα Κ. Τσόμπου.
Το πηγάδι αυτό έδινε πάντα δροσερό νερό στους χωριανούς μας και εκεί οι νοικοκυρές έπλεναν τα ρούχα τους.
Εύχες
Ο Σύνδεσμος Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρου «Τα Κόροντα» και η εφημερίδα «Χρυσοβιτσάνικά Νέα» εύχονται σε όλους τους συγχωριανούς και τους φίλους ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος 2021.
Μια παράδοση για το ιστορικό «Πέρα Πηγάδι»
(Τοπωνυμικά Παπατρέχα)
Για το ιστορικό πηγάδι «Πέρα Πηγάδι» της Χρυσοβίτσας και το πως παραχωρήθηκεη Βλυζιανίτικη Μάνινα στον γενάρχη Πλακιά ο Γεράσιμος Παπατρέχας διέσωσε την ακόλουθη παράδοση στην εργασία του «Τοπωνυμικά του Ξηρομέρου»:
«Κάποτε, γύριζαν από ταξίδι ο Πλακιάς με τον Δραγαμεστινό φίλο του Μαγγίναν. Όταν έφθασαν στο Πέρα πηγάδι της Χρυσοβίτσας, τότε μόλις είχε τελειώσει ο πόλεμος ανάμεσα σε κλέφτες και Τούρκους. Μόλις προχώρησαν παραπέρα, άκουσαν βογγητά πληγωμένου. Ξεπέζεψαν από τις μούλες τους, έψαξαν και βρήκαν έναν Τούρκο αξιωματικό, καταπληγωμένον. Τον περιμάζεψαν, του έδεσαν τις πληγές κι έγιναν έτσι, οι σωτήρες του.
Πέρασαν πολλά χρόνια και κάποτε, οι δύο προεστοί, βρέθηκαν στην Πόλη, ως απεσταλμένοι. Τόφερε η τύχη και τους είδε κάποια μέρα εκείνος ο Τούρκος που στο μεταξύ είχε πάρει μεγάλα αξιώματα. Έστειλε αμέσως τζοχανταραίους να τους οδηγήσουν μπροστά του. Αυτοί οι κακόμοιροι, τρέμοντας από το φόβο τους, μόλις παρουσιάστηκαν, έπεσαν και τον προσκύνησαν, βέβαιοι ότι μεγάλο κακό τους περίμενε. Αυτός, τους σήκωσε, τους έβαλε να καθήσουν, διέταξε να τους φιλέψουν και, με τα πολλά, τους φανερώθηκε και τους είπε να τους ζητήσουν ό,τι θέλουν. Έτσι, πήρε ο Πλακιάς τη Μάνινα κι ο Μαγγίνας το Σούπι (Σπί) στο Λεσίνι κι έφκιασαν και κούλιες βλέπουμε ακόμα τα χαλάσματά τους».
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου