Ειδήσεις – Σχόλια
Έργα οδοποιϊας στο Σουπί
Τέλη Μαρτίου άρχισαν έργα οδοποίιας στην επαρχιακή οδό Σουπί-Πηγάδια και στις 30/3/2021 ο Αντιπεριφερειάρχης Κ.Α. Μαυρομμάτης επισκέφθηκε για την εξέλιξη των εργασιών. Μάθαμε ότι μετά έκαναν αυτοψία και στο δρόμο Χρυσοβίτσας-Βαλόστρατο. Εμείς μετά απ’ αυτά δεν μπορούμε τίποτε άλλο να πούμε παρά μονο να ευχηθούμε “και στα δικά μας” για το δρόμο Χρυσοβίτσας-Βαλόστρατο που αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα.
Προσφορά Δημ. Κίσσα
Το μέλος του Συλλόγου μας Δημ. Β. Κίσσας μας έκανε άλλη μια μεγάλη δωρεά για να βοηθήσει στην επισκευή-ασφαλτόστρωση του δρόμου Χρυσοβίτσας-Βαλόστρατο. Συγκεκριμένα έκανε οικονομική προσφορά για τη σύνταξη μελέτης οδοποιίας του παραπάνω δρόμου με το συμβολικό ποσό των 10.000 συν ΦΠΑ. Την πιο πάνω προσφορά ο Σύλλογός μας την παρέδωσε στο Δήμαρχο Ξηρομέρου κ. Γιάννη Τριανταφυλλάκη για τα περαιτέρω.
Νέο “Όχι” στην εκτροπή του Αχελώου
Το Συμβούλιο της Επικράτειας για μια ακόμη φορά με την έκδοση των υπ’ αριθμ. 2228/2020 και 2230/2020 αποφάσεων του είπε “όχι” στα έργα εκτροπής του Αχελώου ποταμού στο θεσσαλικό κάμπο. Να υπενθυμίσουμε ότι η εκτροπή του Αχελώου απασχολεί εδώ και τουλάχιστον 22 χρόνια το ΣτΕ που μέχρι σήμερα έχει ενδύσει 7 ακυρωτικές αποφάσεις, όχι μόνο των Τμημάτων, αλλά και της Ολομέλειας όπως επίσης το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που έχει εκδώσει μια απόφαση.
Διαμαρτυρία κατά της ΠΟΑΥ
Την Κυριακή 11/4/2021 οι κάτοικοι της περιοχής του Δήμου Ξηρομέρου προέβησαν σε παράσταση διαμαρτυρίας με τα αυτοκίνητά τους στην περιοχή τους Βελά στο δρόμο Αστακού-Μύτικα, μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Η συγκέντρωση έγινε μετά από απόφαση της Επιτροπής Αγώνα ενάντια στην ΠΟΑΥ Εχινάδων νήσων και Αιτωλοακαρνανίας και μ’ αύτήν οι συμμετέχοντες δήλωσαν έμπρακτα την διαμαρτυρία τους και ότι θα υπερασπιστούν το μέλλον του τόπου τους και των παιδιών τους.
Συνέδρια
Η Επιτροπή του Δήμου Ξηρομέρου για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την έναρξη της Επανάστασης του 1821 ανακοίνωσε ότι προγραμματίζει τη διοργάνωση Συνεδρίου με θέμα: “το Ξηρόμερο στην Επανάσταση του 1821. Ο τόπος, ο χρόνος και οι άνθρωποι, κατά το διάστημα 6-8 Αυγούστου 2021 στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας.
Νέο βιβλίο
Το ΝΠΔΔ του Δήμου Ξηρομέρου αποφάσισε να εκδώσει το βιβλίο του συγχωριανού μας Αλέξανδρου Τ. Σάββα με τον τίτλο “Πόλεις και χωριά του Δήμου Ξηρομέρου”. Το βιβλίο περιλαμβάνει μια σύντομη επίτομη ιστορία των 19 πόλεων και χωριών του Δήμου Ξηρομέρου και θα συμβάλει στην προβολή του Δήμου καθώς και στην αλληλογνωριμία των κατοίκων των χωριών που σήμερα αποτελούν το νέο Δήμο.
Οι πελαργοί μας
Για άλλη μια χρονιά ήρθαν οι πελαργοί στο χωριό μας κι εγκαταστάθηκαν στη φωλιά που είναι στη κολώνα δίπλα από το καφενείο του Δημήτρη Γ. Παύλου. Ο τελευταίος πανηγύριζε για τον ερχομό τους και μας επισήμανε ότι το ζευγάρι ήταν συνεπέστατο στην εμφάνισή του αφού την ίδια ημέρα (26/3) εμφανίστηκε και πέρυσι. Το καθημερινό πέταγμα των πελαργών πάνω από το χωριό είναι ένα πανέμορφο θέαμα και η παραμονή τους στο χωριό μας, αν μη τι άλλο δείχνει την οικολογική ευαισθησία των συγχωριανών.
Επετειακά
Στις 25 Μαρτίου 2021 η Καλλιόπη Επ. Μούρκα-Μπαρμπαρούση διηγήθηκε με μεγάλη συγκίνηση στο Πρόεδρο του Συλλόγου μας Ταξιάρχη Σάββα τις γιορταστικές εκδηλώσεις που διοργάνωνε στο Δημοτικό σχολείο Χρυσοβίτσας ο τότε δάσκαλος αείμνηστος Γεράσιμος Ηρ. Παπατρέχας. Μάλιστα θυμήθηκε ολόκληρο το ποίημα που έγραψε ο ποιητής Βαλαωρίτης για το θρυλικό Κλέφτη Κατσαντώνη το οποίο είχε απαγγείλει η ίδια στη γιορτή που έγινε στο σχολείο το 1961 όταν πήγαινε στην πέμπτη τάξη του Δημοτικού σχολείου Χρυσοβίτσας το ποίημα αυτό, είπα, αποτελεί το ποίημα αυτό, είπα, αποτελεί κι ένα θερμό χαιρετισμό της σ’ όλους τους συμμαθητές της της Ε’ τάξης: του Δημ. Ε. Τσόμπο, του Αριστείδη Σάββα, τον Ανδρέα Ιω. Ζορμπά, τον Γιάννη Χασιώτη, την Αμαλία Χρ. Ταπραντζή, τη Χριστίνα Δημ. Ζορμπά κ.α.
---
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΟΑΥ
Παραλάβαμε καθαρές παραλίες, απίστευτα τοπία στην περιοχή μας και στο βωμό του κέρδους των ολίγων και στα ψίχουλα σε μερικούς, δεν θα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές τόπους με μπόχα και δυσώδια.
Να μην εθελοτυφλούν μερικοί, αυτή είναι η σκληρή αλήθεια και η σκληρή πραγματικότητα που πρέπει κάποτε να τη δούν.
Αναβολή της Γ.Σ. του Συλλόγου μας
Σύμφωνα με την με αριθμό ΥΠΠΟΑ/ΓΔΟΑ/ΔΑΑ/ΤΑΦ/731732/22038/ 12328/3019 κοινή απόφαση των Υπουργών Υγείας, Εσωτερικών και του κατά περίπτωση συναρμοδίου Υπουργού, η θητεία των διοικητικών συμβουλίων και των λοιπών καταστατικών οργάνων μπορεί να παρατείνεται για χρονικό διάστημα μέχρι τεσσάρων (4) μηνών ακόμη, ήτοι μέχρι και την 30/4/2021, εφόσον εξακολουθεί να υφίσταται κίνδυνος διασποράς του κορωνοϊου COVID-19.
H εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση και οι προϋπηρεσίες για τα νέα διοικητικά όργανα του Συλλόγου, που έπρεπε να γίνουν μέχρι τις 13/12/2020, με απόφαση του Δ.Σ. του Συλλόγου μας αναβάλλονται με βάση της διάταξης του πιο πάνω νόμου και θα πραγματοποιηθούν σε άλλη ημερομηνία, όταν αρθούν τα μέτρα κατά της διασποράς της πανδημίας και θα ενημερωθείτε γι’ αυτήν εγκαίρως.
Μέχρι τότε το ήδη υπάρχον Δ.Σ. θα εξακολουθεί να στηρίζει και να προωθεί τους σκοπούς και το έργο του Συλλόγου.
Κοινωνικά
Γεννήσεις
Η Γιάννα Παππά, κόρη της Αλεξάνδρας Ευστ. Ζορμπά και του Ευάγγελου Παππά, κι ο σύζυγός της Ευάγγελος Γιώτης απέκτησαν αγοράκι.
Η Κατερίνα Κολοβού, κόρη της Μαρούλας Χρ. Ζορμπά και του Κώστα Κολοβού, κι ο σύζυγός της Αλέξιος Σταχτιάρης απέκτησαν αγοράκι.
Να τους ζήσουν!
Θάνατος
Έφυγε από κοντά μας ο Χρήστος Κοσμάς, σύζυγος της Μαρίας Αναστασίου. Στην αγαπητή συγχωριανή μας και σ’ όλους τους συγγενείς θερμά συλλυπητήρια.
Συνδρομές
Αναστασίου-Κοσμά Μαρία 200€
Ζορμπάς Σωτήρης 30€
Ζορμπά Μιράντα 20€
Ζορμπά-Μαρινοπούλου Ντίνα 20€
Ζορμπά-Παππά Αλέξανδρα 20€
Ζορμπά-Κοντοπάνου Ειρήνη 20€
Ζορμπάς Ιωάννης του Ηρ. 20€
Ζορμπά-Μακρυπίδη Βασιλική 20€
Καρακώστα-Μπακογιώργου Δημητρούλα 20€
Μούρκα-Μπαρμπαρούση Καλλιόπη 20€
Πολυβίου – Γκαρίπη Μαρία 30€
Χαντζή-Κολοφώνη Μαρία του Γ. 15€
40 χρόνια Χρυσοβιτσάνικα Νέα 1981-2021 230 φύλλα
Η έκδοση της εφημερίδας “Χρυσοβιτσάνικα Νέα” πριν από 40 χρόνια συνέπεσε με την εποχή της άνθισης του πατροδοτοπικού πολιτιστικού κινήματος. Η εφημερίδα, που είναι πνευματικό τέκνο του πολιτιστικού συνδέσμου Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρου “Τα Κόροντα” εκδίδεται ανελλιπώς κάθε δίμηνο από την 1/4/1981 μέχρι σήμερα κι έφτασε τα 230 φύλλα, έχοντας μόνιμη και συνεχή παρουσία επί 40 χρόνια.
Η εφημερίδα γεννήθηκε μέσα από την ανάγκη για την ανάδειξη του χωριού, για αντάμωμα των ανθρώπων με κοινές ρίζες και για να κρατήσουν ζωντανή τη φλόγα της αγάπης τους για το χωρίο τους, τη Χρυσοβίτσα. Το έδαφος ήταν πρόσφορο και η εφημερίδα άρχισε να έχει παρόν και μέλλον. Την στελέχωσαν πνευματικοί άνθρωποι του χωριού που είχαν γερές πολιτιστικές βάσεις με ένα κοινό όραμα “χωριό χωρίς μνήμη, χωρίς πολιτισμό αφομοιώνεται και χάνεται. Είναι χωρίς ιστορία, σαν να μην υπήρξε ποτέ”.
Στα 230 φύλλα που κυκλοφόρησαν από τότε προσπάθησε να καταγράψει τις αγωνίες για τη γενέθλια γη, για γενικότερα θέματα, να ενημερώσει, να προβληματίσει, να προβάλλει εκκρεμότητες, να διεκδικήσει απαντήσεις, να απαιτήσει λύσεις για φλέγοντα, περισσότερο ή λιγότερο θέματα. Αντικειμενικά προκαλούν έκπληξη οι αντοχές των υπευθύνων που πάνε να κλείσουν 40 χρόνια ανελλιπούς και μόνιμης έκδοσης και το μόνο που τους αξίζει είναι συγχαρητήρια.
Ποιος δεν θα ήθελε το χωριό του να έχει εδώ και 40 χρόνια εφημερίδα τοπική-πολιτιστική του συλλόγου του, στην οποία θα γινόταν μόνιμα η κάλυψη των τοπικών ειδήσεων και των παραδόσεων καθώς και ιστορικών στοιχείων κι έτσι το κάθε χωριό θα είχε εμπλουτίσει τις γνώσεις του και θα είχε ένα σπάνιο αρχείο για τον τόπο μας;
Η εφημερίδα είναι δεμένη σε δύο τόμους μέχρι το φύλλο 200 με ευρετήριο και διατίθεται στα μέλη και τους φίλους, αντί 15€ ο κάθε τόμος.
Εκτός από τους συντελεστές της εφημερίδας (συντακτική επιτροπή και τακτικούς και έκτακτους αρθρογράφους) θερμά συγχαρητήρια αξίζουν στα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου που τροφοδοτούν με ειδήσεις και στηρίζουν οικονομικά με τις συνδρομές τους την εφημερίδα, κρατώντας έτσι συνεχώς αναμμένη τη φλόγα στο καντήλι τους.
Οι υπεύθυνοι της εφημερίδας έχουν επίγνωση του γεγονότος ότι δεν άλλαξαν τον κόσμο, ούτε και θα τον αλλάξουν, ωστόσο είναι πεπεισμένος ότι η προσπάθειά τους αξίζει τον κόπο, ως βήμα έκφρασης και κατάθεσης θέσεων και γι’ αυτό θα συνεχίσουν την προσπάθεια αυτή με την ίδια ζέση.
Αλέξανδρος Σάββας
Πεσόντες του χωριού μας στην επανάσταση του 1821
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρου “Τα Κόροντα” με την υπ’ αριθμ. Πρωτ. 13/5-4-2021 επιστολή του έστειλε στην Επιτροπή του Δήμου Ξηρομέρου για τον Εορτασμό των 200 χρόνων από την επανάσταση του 1821. Τα σχετικά στοιχεία που του ζητήθηκαν και είναι αναγκαία για τον εορτασμό και τις εκδηλώσεις που προγραμματίζονται.
Ειδικότερα το περιεχόμενο της επιστολής έχει ως εξής:
Σχετικά με την ονοματοδότηση δρόμων του χωριού μας και την προσθήκη μαρμάρινης στήλης στο μνημείο των πεσόντων του χωριού μας, με βάση τα τρία κριτήρια που ορίστηκαν από την Επιτροπή ήτοι: 1) των πεσόντων, 2) των επιφανών αγωνιστών και 3) των τρίτων που έδρασαν τότε στο χωριό μας και συνέδεσαν το όνομά τους με αυτό, προτείνουμε τα παρακάτω ονόματα:
Α) Πεσόντες στη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 από τη Χρυσοβίτσα και μάλιστα στην ηρωική έξοδο του Μεσολογγίου με βάση τα μέχρι σήμερα στοιχεία είναι οι εξής: Γκόλιας Ευστάθιος, Γκόλιας Κων/νος, Φατσιλέτος Ιω. Ευστάθιος, Φραγκοπάνος Πάνος και Φραγκοπάνος Γιάννης. Ο Ιωάννης Φατσιλέτος ήταν αγωνιστής – υπερασπιστής του Μεσολογγίου στη β' πολιορκία αλλά δεν σκοτώθηκε κατά την έξοδο. Επέζησε και αυτό φαίνεται από μια βεβαίωση με ημερομηνία 1/5/1829, που υπογράφει ο ίδιος.
Το ίδιο ισχύει και για το Γρηγόρη Δημ. Γκόλια, ανιψιό των πεσόντων Ευσταθίου και Κων/νου Γκόλια, όπως αποδεικνύεται από την από 1/12/1865 αίτησή του προς την Επιτροπή Εκδουλεύσεων του Ιερού Αγώνα του 1821.
Επίσης από το έγγραφο 437 (βλ. ΓΑΚ, Γενικό Φροντιστήριο, φ. 013 έγγρ. 424-438) αποδεικνύεται ότι 8 χήρες του χωριού μας πήραν στις 3/8/1828 σύνταξη 6 γρόσια τον μήνα για τους άνδρες τους που σκοτώθηκαν στη διάρκεια του αγώνα ήτοι: η Φέγγω του Γ. (Μ)Παρόλα, η Δέσπω Ζήσαινα, η Μαρία του Μίχου, η Γεωργούλα Λαμάραινα, η Μαρία του Α. Χαντζή, η Μαρία του Δήμου Ταπραντζή, η Αικατερίνη του Δήζου, η Μαρία του παπα-Φραγκοθανάση και μια ορφανή κόρη η Ελένη Καραβιά.
Με βάση τον πίνακα αυτόν στα παραπάνω πέντε ονόματα των πεσόντων πρέπει να προστεθούν και τα ονόματα των: Γ. Μπαρόλα, Ζήση, Μίχου, Λάμαρη, Α. Χαντζή, Δήμου Ταπραντζή (πεσόντος στην έξοδο του Μεσολογγίου), Λάζου, Καραβιά και του παπα-Φραγκοθανάση.
Β) Ο πιο επιφανής από τους πολλούς αγωνιστές του χωριού μας ήταν ο Νικολός Ζορμπάς που συμμετείχε σε πολλές μάχες και συνέδεσε τ’ όνομά του με το φρούριο του Λεσινίου. Μάλιστα στις 29/9/1825 ο Φρούραρχος του Λεσινίου Θοδωρής Μαγγίνας τον πρότεινε για χιλίαρχο.
Γ) Ως προς τα τρίτα πρόσωπα που έδρασαν στην περίοδο της Επανάστασης στο χωριό μας και συνέδεσαν το όνομά τους με αυτό προτείνουμε τους εξής:
1. Κατσαντώνη (Αντώνη Μακρυγιάννη). Είναι ο ξακουστός κλέφτης που έδρασε στο χωριό μας όπως φαίνεται από το σχετικό τοπωνύμιο με το όνομα «το Λημέρι του Κατσαντώνη» και από τις σχετικές παραδόσεις.
2. Γιάννη Ράγκο. Είναι ο στρατηγός που οργάνωσε και διατήρησε στρατόπεδο στη Χρυσοβίτσα με 300 στρατιώτες από 16/9/1827 μέχρι 12/3/1828.
3. Γεωργίου Ν. Βαρνακιώτη. Είναι ο στρατηγός που επισκέφθηκε πολλές φορές το χωριό μας στη διάρκεια του αγώνα.
4. Κων/νου Γεροθανάση ή Γεροπάνου. Είναι ο οπλαρχηγός από τον Πρόδρομο που είχε στη δύναμή του εκτός από Προδρομίτες και πολλούς Χρυσοβιτσάνους που βρήκαν μαρτυρικό θάνατο κατά την Έξοδο του Μεσολογγίου, όπως γράφει ο Δημ. Παπαντωνόπουλος ο Ακαρνάν στο αφιέρωμά του για τον Ξηρομερίτη ήρωα Κων/νο Γεροθανάση.
5. Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου: Γενικού Δ/ντή της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας, ο οποίος, σύμφωνα με την σωζόμενη αλληλογραφία του, παρέμεινε στο χωριό μας από τις 13 έως 23/10/1824 για ν’ αναρρώσει από την επικίνδυνη αρρώστια που παραλίγο να του στοιχίσει τη ζωή του.
ΣΕΒΑΣΜΟΣ
Σεβασμός στον Τόπο
Ο τόπος ο Ελληνικός.
Δώρημα τέλειον,
των πατέρων ημών.
Η υπέροχη τριήρης
που θαλασσοδέρνεται στους αιώνες
με ιστία, των παιδιών της
τα ματωμένα ιμάτια.
Σκαρί γερό λιθοθεμελιωμένο,
αχάλαγο και φωτεινό.
Γιατάκι αμόλευτο, κάστρο ιερό.
Εστία των παιδιών, των πόθων και τω λογισμών μας.
Πολλών επίβουλων λαχτάρα.
Ούτε κουπί δεν πρέπει να του λείψει,
ούτε ένα απλό σανίδι, πλαινό
ούτε ασφαλώς και το τιμόνι.
Σεβασμός στον Τρόπο.
Ο τρόπος ο Ελληνικός.
Απ' των θεών τη συντροφιά παρμένος.
Πλασμένος απ΄ την πέτρα και το φως
και της θαλάσσης την αρμύρα.
Δίδυμος των κυμάτων αδελφός.
Σταλαγματιές του Φεγγαριού
κι η ακατάσχετη του ήλιου η πλημμύρα.
Φιλότιμο, και προκοπή και αρετών περβόλι,
και άβυσσος και χαλασμός συχνά πυκνά γειτόνοι.
Του τζίτζικα το βουερό κι ανέμελο τραγούδι,
του Γκιώνη η θλιβερή επίκληση.
Καλός στα λίγα και στα λιγότερα καλύτερος.
Η πόρτα ανοιχτή και η καρδιά ανοιχτότερη.
Σεβασμός στον Κόπο.
Ο κόπος ο Ελληνικός.
Το άλεσμα της πέτρας.
Το όργωμα της Θάλασσας.
και ο ιδρώτας συναγωνιζόμενος
στο πότισμα του λίγου ξεροχώματος.
Και των βουνών το φίλεμα
η καθημερνή του ανάσα.
Βουκόλος, ξυλευτής και πάμπολλες φορές
ικέτης ξέκληρος.
Σε ελάτια αψηλά κρεμώντας την ψυχή του
αγωνιέται για το φτωχό του δείπνο
σε λεύτερα πετροτράπεζα όμως στρωμένο.
Των εννοιών το ανασκάλεμα.
Του νου τ' ατέλειωτα ξενύχτια
γυρεύοντας των ουρανών τις άκρες.
Η κοπιώδης ύφανση περικαλούς χιτώνα
δώρο ακριβό σ' όλες τις τέχνες,
Ελληνικές να στέκονται.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΙΣΣΑΣ
Η Χρυσοβίτσα μας
Το χωριό μας, η Χρυσοβίτσα Ξηρομέρου, έχει μεγάλες ομορφιές και χάρες. Διαθέτει ένα υπέροχο ορίζοντα κι απ’ αυτό το «μπαλκόνι» αντικρύζεις αμφιθεατρικά τα χωριά Μαχαιρά, Μπαμπίνη Σκουρτού, Παπαδάτου, Φυτείες, Πρόδρομο και Αγράμπελο. Στεφανώνεται από το Αλογοβούνι κι είναι στολισμένο με το μεγάλο κυπαρίσσι και τα πλατάνια στην πλατεία του, με τα καρποφόρα δέντρα, τα καταπράσινα βουνά και το μεγάλο δάσος του Λόγγου.
Καταπληκτική είναι εδώ η ανατολή και το ηλιοβασίλεμα ενώ έχει καθαρό τοπίο και υπέροχες μυρωδιές. Βρίσκεται σε υψόμετρο 120 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας κι έχει πολύ καλό κλίμα.
Το χωριό μας, όπως και τα γειτονικά χωριά Αγράμπελο, Πρόδρομος και Μαχαιράς, είναι πυροπαθές, γιατί δοκίμασε το 1943 την μανία των Ιταλών κατακτητών, μετά την μάχη της Τσαπουρνιάς.
Διασχίζεται από το συντομότερο δρόμο, που ξεκινά από την Κατούνα και μέσω Τσαπουρνιάς και Βαλόστρατου φθάνει στο Μεσολόγγι και το Λεσίνι. Οι κάτοικοί της φημίζονται για την εργατικότητά τους κι είναι ιδιαίτερα φιλόξενοι. Εκεί θα βρεις όλα τα καλά: παντοπωλείο, ψησταριές και καλά καφενεία.
Ανατολικά, σε απόσταση μόλις 1,5 χλμ., σώζονται τα τείχη μιας ιστορικής πόλης του Κοινού των Ακαρνάνων, των Κορόντων. Στο χωριό μας υπαγόταν κι ο συνοικισμός Στουρνάρι ή Νούσα με τα 13 σπίτια του, το όγδοο Καραγκουνοχώρι, που εγκαταλείφθηκε.
Διοικητικά με τον Καλλικράτη υπάχθηκε στο Δήμο Ξηρομέρου, ενώ πρώτα με τον Καποδίστρια ανήκε στο δήμο Αστακού. Απέχει από την έδρα του δήμου, τον Αστακό 15 χλμ., από το κέντρο του νομού, το Αγρίνιο 50 χλμ. και από την πρωτεύουσα του νομού, το Μεσολόγγι 75 χλμ. Στις πόλεις αυτές απευθύνονται οι Χρυσοβιτσάνοι για όσες ανάγκες δεν καλύπτουν στο χωριό τους.
Η τελευταία απογραφή το 2011 έδειξε 329 κατοίκους. Οι πραγματικοί κάτοικοι είναι λιγότεροι σήμερα. Στον απογραφικό πίνακα, που δημοσιεύεται στη σελ. 54 του βιβλίου «Μελετήματα του Ξηρομέρου – Ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία της Χρυσοβίτσας Ξηρομέρου» του Αλέξ. Σάββα, μπορούμε να δούμε πόσο μειώθηκε ο πληθυσμός από τις αρχές του εικοστού αιώνα. Δυστυχώς συνέβη σε όλη τη χώρα με τις γνωστές ολέθριες συνέπειες της διόγκωσης των αστικών κέντρων και της εγκατάλειψης της υπαίθρου.
Παρ’ όλα αυτά και σ’ αντίθεση με τα γειτονικά χωριά διαθέτει νεολαία και διατηρεί ακόμα το Δημοτικό σχολείο και το Νηπιαγωγείο. Οι γυναίκες του χωριού μας ξεχώριζαν πάντα και καμαρώναμε στο χωριό ότι έχουμε τις ωραιότερες γυναίκες, που ήταν πάντα καλά ντυμένες και ιδιαίτερα στην εκκλησία τις Κυριακές.
Τα καλοκαίρια όλα τα σπίτια ανοίγουν και όλοι οι Χρυσοβιτσάνοι σπεύδουν σε κάθε ευκαιρία να προσκυνήσουν τον τόπο τους απ’ όλα τα μέρη της πατρίδας μας. Τα πανηγύρια και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις που γίνονται το δεκαπενταύγουστο γνωρίζουν μεγάλη συμμετοχή κι υποστηρίζονται απ’ όλους. Εντυπωσιάζει ο εθελοντισμός κι η συμμετοχή κι η προσφορά όλων, που εργάζονται με αυταπάρνηση για τον κοινό σκοπό. Αυτό χαρακτηρίζει τους Χρυσοβιτσάνους από πολύ παλιά, αφού εργάστηκαν συλλογικά για να πετύχουν ποιότητα ζωής γι’ αυτούς και για τους επόμενους. Έτσι βοήθησαν να έρθει ο δρόμος και το νερό, να γίνουν οι εκκλησίες και το σχολείο κι όποτε
αυτά χρειάστηκαν επισκευή την είχαν χάρη στην προσφορά τους.
Ένας τομέας που διακρίθηκαν οι πρόγονοί μας είναι η συλλογική δράση. Έτσι το 1976 οι απόδημοι Χρυσοβιτσάνοι ίδρυσαν στην Αθήνα τον Σύνδεσμο Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρων «τα Κόροντα», που επί 44 χρόνια συνέχεια παρουσιάζει σπουδαίο έργο.
Οι κάτοικοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία και τη γεωργία. Ο τόπος ευνοεί ιδιαίτερα τη μελισσοκομία, την αμπελουργία, την καλλιέργεια ελιάς, την καλλιέργεια κηπευτικών και οσπρίων. Η φακή της είναι πεντανόστιμη και βραβεύτηκε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Αξία έχει ότι ζουν νέοι άνθρωποι που δημιουργούν οικογένειες και υποστηρίζουν τη ζωή στο χωριό μας. Παλιότερα ήταν ένα καλό οικονομικό κέντρο και δοκίμασε μεγάλη ακμή με τα καπνά και τα βελανίδια και ιδιαίτερα την περίοδο που λειτούργησε το έργο του αναδασμού και της άρδευσης.__
Χρυσός το νερό σήμερα στο Ξηρόμερο…
Δυστυχώς εδώ και κάποια χρόνια έχουμε πει το νερό-νεράκι.
Βροχές στη Δυτική Ελλάδα,ασταμάτητες.
Κι όμως πίνουμε εμφιαλωμένο νερό και το καλοκαίρι που γυρίζουμε από τα θαλασσινά μπάνια πολλές φορές περιμένουμε ατέλειωτες ώρες για ένα ντους λόγω συχνών διακοπών.
Τι συμβαίνει και με τόσα νερά,νερό δεν έχουμε;
Μπαμπίνη: σε δύο σημεία στο χωριό τρέχει όλο το 24ωρο απο χαλασμένους σωλήνες(δεν υπάρχει υπηρεσία στο Δήμο;).
Όσο για τις παράνομες βρύσες τελειωμό δεν έχουν.
Η Δημοτική αρχή τι κάνει; δεν τα γνωρίζει;
Τα γνωρίζει αλλά το κόστος (σε ψήφους) είναι πολύ μεγάλο.
Όποιος προσπαθήσει να καταργήσει τις παράνομες συνδέσεις την άλλη φορά θα χάσει τις εκλογές. Είναι απλό.
Και δεν τα έχω μόνο με την τωρινή Δημοτική αρχή,το ίδιο έκανε και η προηγούμενη.
Εγώ ο ίδιος ενημέρωσα τον πρώην Δήμαρχο για την κατάσταση που επικρατεί.
Μια 4 μελή οικογένεια στην Αθήνα πληρώνει 38 ευρώ το τετράμηνο. Στο χωριό η μάννα μου 101 ετών πλήρωσε 226 ευρώ το 2019 και τώρα 120 το τετράμηνο εννοείται.
Η απάντηση από την προηγούμενη Δημοτική αρχή ήταν μήπως κάποιος γείτονας της κλέβει το νερό;
Ποιός γείτονας αφού μόνο υπερήλικες είναι το χειμώνα στα χωριά.
Οι υπεύθυνοι του Δήμου και της Δημοτικής επιχείρησης ύδρευσης δεν έχουν προβεί σε καμία μέριμνα ανακούφισης για το πρόβλημα αυτό.
Διερωτήθηκε κάποιος από τους υπεύθυνους αν μπορούν οι οικονομικά αδύναμοι συμπολίτες μας να πληρώσουν υπερβολικούς λογαριασμούς ύδρευσης,να πληρώνουν εμφιαλωμένα νερά και ποιο συγκεκριμένα στο χωριό μου εμείς που βρισκόμαστε στο πάνω μέρος του χωριού τις περισσότερες μέρες του καλοκαιριού και τις περισσότερες ώρες να μην έχουμε νερό.
Μήπως ήρθε η ώρα σοβαρά να αντιμετωπίσουμε το όλο θέμα;
Δημήτρης Κ. Ηγούμενος
+ εκδόσεις
Επισκευή πηγαδιών
Το Διοικητικό Συμβούλιο μας συνεχίζοντας την προσπάθειά του για την συντήρηση των μνημείων του χωριού αποφάσισε τον καθαρισμό και την συντήρηση τριών ακόμη δημοσίων πηγαδιών ήτοι: της Φωτεινής, του Καρούσου και του Καλόγηρου.
Του Κατσαντώνη “το ποδάρι”
O Κατσαντώνης, άντρας «σωματόζος» δεν ήτανε. Λιγνές και κοντακιανός κι η φωνή του αδύνατη. Μα όσο μπόι τού 'λειπε, τόσο ψυχωμένος άντρας ήτανε, κι είχε καρδιά, που εκιότευε και φόβος μέσα του ποτέ δεν είχε μπει.
Είχε και στο ποδάρι σβελτάδα τέτοια, που ούτε άλογο βαρβάτο και ραβανιάρικο δεν του παράβγαινε!
Κάποτε λημέριαζε με λίγα παλικάρια σε μια ράχη στο Ξηρόμερο. Αυτό το λημέρι τό 'πιανε συχνά γιατί και δυνατός ο τόπο; είναι κι' αγνάντια σε περάσματα. Ακόμα σήμερα κρατάει τ’ όνομά του, «λημέρι του Κατσαντώνη».
Ένα βράδυ, πέρασαν το χέρι στο μανικοκάππι, σήκωσαν τ’ άρματά τους και κίνησαν να φύγουν. Κατά το κλέφτικο συνήθειο, πήγαιναν ένας - ένας και ξέμακρα μην πέσουν σε καρτέρι και βαρεθούν.
Μα για να μη χαθούν στο πηχτό σκοτάδι, είχανε σύνθημα του μπούφου τη φωνή. Κάθε λίγο, έκρωζε ο πρώτος κι επαναλάβαιναν οι άλλοι.
Όπως πήγαινε πρώτος ο Κατσαντώνης και πήρε ποδάρι. να μπορέσουν να τον φτάσουν- οι συντρόφοι του! Και κάποια στιγμή, δε βάσταξε, είπ' ένα από τα παλικάρια θα του είχε βγεί η γλώσσα του, του κακομοίρη:
— Μπουξ κί ξιρό σ' κιαρατά, μας ξιπουδάριασις απόψι.
ΥΓ: Πρόκεται για μια οχυρή τοποθεσία στο ύψωμα “Τσαγκάρη” που είναι μαζί και ασφαλής δρόμος διαφυγής.
Στην απλότητα κρύβεται η ευτυχία
Πριν 24 χρόνια πέθανε στην Αθήνα στις 18.3.1996 ο μεγάλος μας ποιητής Οδυσσεας Ελύτης και είναι ευκαιρία εν όψει των κρισίμων στιγμών που περνάμε και για να μη γκρινιάζουμε, που είμαστε κλεισμένοι στο σπίτι, να θυμηθούμε ένα ποίημα του με τον τίτλο "Στην απλότητα κρύβεται η ευτυχία". Ας το ενστερνιστούμε.
"Μπορώ να γίνω ευτυχισμένος με τα πιο απλά πράγματα και με τα πιο μικρά..
Και με τα καθημερινότερα των καθημερινών.
Μου φτάνει που οι εβδομάδες έχουν Κυριακές.
Μου φτάνει που τα χρόνια φυλάνε Χριστούγεννα για το τέλος τους.
Που οι χειμώνες έχουν πέτρινα, χιονισμένα σπίτια.
Που ξέρω ν' ανακαλύπτω τα κρυμμένα πετροράδικα στις κρυψώνες τους.
Μου φτάνει που μ' αγαπάνε τέσσερις άνθρωποι.
Πολύ...
Μου φτάνει που αγαπάω τέσσερις ανθρώπους. Πολύ...
Που ξοδεύω τις ανάσες μου μόνο γι' αυτούς.
Που δεν φοβάμαι να θυμάμαι.
Που δε με νοιάζει να με θυμούνται.
Που μπορώ και κλαίω ακόμα.
Και που τραγουδάω... μερικές φορές...
Που υπάρχουν μουσικές που με συναρπάζουν.
Και ευωδιές που με γοητεύουν..
1821-2021
Διακόσια χρόνια από την Εθνική παλιγγενεσία
Ιωάννης Καποδίστριας
Ο Καποδίστριας είναι μια αξιόλογη προσωπικότητα της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Είχε μια λαμπρή ευρωπαϊκή σταδιοδρομία, αντιμετώπισε κορυφαίους ηγεμόνες και διπλωμάτες της Ευρώπης. Είχε μια ποικίλη δράση και φροντίδα για τον απλό λαό, αν και ο ίδιος καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια. Τον διέκρινε το πνεύμα της ευθύνης και της αυτοθυσίας, αλλά και ο απλός τρόπος ζωής του.
Θεμελιωτής και ιδρυτής της νεότερης Ελλάδας, αλλά και μεγάλος Ευρωπαίος πολιτικός, που πρωταγωνιστούσε στα ευρωπαϊκά πολιτικά συνέδρια και πρωτεργάτης της Ευρωπαϊκής ειρήνης. Κορυφαίος Έλληνας και αφιλοκερδής πατριώτης.
Στις 3 Απριλίου 1827 εκλέγεται Κυβερνήτης της Ελλάδας για εφτά χρόνια από τη Γ' Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων, που έγινε στην Τροιζήνα της Αργολίδας. Φρόντισε την οικονομία της Ελλάδας, έκοψε τα πρώτα ελληνικά νομίσματα, ίδρυσε την Εθνική Τράπεζα. Μερίμνησε να εισπράττονται οι φόροι, ίδρυσε γεωργική σχολή στην Τίρυνθα, ορφανοτροφείο στην Αίγινα για τα ορφανά του πολέμου, πολλά κατώτερα και ανώτερα σχολεία, διδασκαλεία για τη μόρφωση των δασκάλων. Ο ίδιος, είχε βαθιά ελληνική παιδεία και γνώριζε άριστα την αρχαιότροπη ελληνική γλώσσα. Ίδρυσε τη στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και τη Θεολογική και Ναυτική Σχολή. Περιόρισε τη ληστεία και την πειρατεία και δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για ένα δημιουργικό και λειτουργικό κράτος. Αγωνίστηκε για την πνευματική, ηθική και πολιτική ανάπτυξη των Ελλήνων με θεμέλια την ιστορία τους και επεδίωξε την πολλαπλή παραγωγή της πολιτείας.
Είχε όμως άδοξο τέλος. Στο Ναύπλιο, στις 27 Σεπτεμβρίου 1831, τον δολοφόνησαν ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης, αδελφός του Πετρόμπεη και ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης, γιος επίσης του Πετρόμπεη. Ένα έθνος σκότωσε αυτόν που κάλεσε ως σωτήρα!.
-Περιοδικό “Ρίζα Αγρινιωτών”, τ. 119
Για το Δ.Σ.
Ο Πρόεδρος Η Γενική Γραμματέας
Ταξιάρχης Σάββας Καλλιρρόη Γεωργούλα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου