Όπως είπε, η γείτονα χώρα το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει υιοθετήσει μια εξόχως επιθετική και ακραία επικίνδυνη ρητορική κατά της Ελλάδος, η οποία κατά την άποψή του οφείλεται στην πλήρη μεταστροφή της τουρκικής πολιτικής, που πλέον με απόλυτη σαφήνεια εγκαταλείπει την «ευρωπαϊκή» προοπτική και στρέφεται προς ανατολάς.
«Οι απειλές τύπου «θα έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ» ή «μην ξεχνάτε το 1922» διατυπώνονται ευθέως απέναντι στην Ελλάδα, σύμμαχό της κατά τα άλλα στο ΝΑΤΟ.
Παράλληλα, η Άγκυρα, διεκδικώντας ρόλο αυτόνομης περιφερειακής υπερδύναμης,επιδιώκει να λειτουργήσει ως διαμεσολαβητής στην ουκρανική κρίση. Αρνείται να συμμετέχει στις κυρώσεις που έχει αποφασίσει να επιβάλει η Συμμαχία στη Ρωσία, όπως αρνείται να καταδικάσει ρητά και απερίφραστα τη ρωσική ωμότητα στην Ουκρανία», σημείωσε.
Πρόσθεσε, δε, ότι απέναντι σε αυτή την επιθετική στάση της Τουρκίας, η Ελλάδα έχει επιλέξει την άσκηση ενεργούς και ξεκάθαρης διπλωματίας.
«Στηρίξαμε από την πρώτη στιγμή την είσοδο Σουηδίας και Φινλανδίας αναδεικνύοντας την τουρκική ιδιοτελή άρνηση. Παράλληλα, απαντάμε στην Τουρκική προκλητικότητα με την άσκηση μιας πολυσχιδούς εξωτερικής πολιτικής και τη σύναψη κρίσιμων συμφωνιών», υπογράμμισε.
Ο κ. Λιβανό εξήρε τα αντανακλαστικά του ΝΑΤΟ και των χωρών μελών του μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Άφησε, ωστόσο, αιχμές για τη στάση της Ε.Ε απέναντι στον ενεργειακό πόλεμο της Μόσχας έναντι των λαών της Ευρώπης.
«Δυστυχώς, η ΕΕ δεν απάντησε χθες με τον ίδιο τρόπο στον ενεργειακό πόλεμο της Ρωσίας έναντι των λαών της Ευρώπης. Αντίθετα, επέλεξε ρόλο τροχονόμου εθνικών μέτρων. Αντί μίας κοινής και αποτελεσματικής Ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής αλληλεγγύης που να ενισχύει τα κράτη μέλη ανάλογα με τις πραγματικές ανάγκες τους. Οι ευρωπαϊκές δομές, όμως, θα πρέπει να είναι συμπληρωματικές και όχι ανταγωνιστικές στην ήδη διαμορφωθείσα ισχυρή δομή του ΝΑΤΟ. Άλλωστε, είναι διαχρονική, συνειδητή επιλογή τόσο των Βρυξελλών όσο και της Ουάσιγκτον η από κοινού σύμπλευση, επιλογή που αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία στον αβέβαιο κόσμο που αναδύεται» υπογράμμισε ο κ. Λιβανός.
Κλείνοντας, επανέλαβε ότι η ένταξη της Σουηδίας και της Φιλανδίας στο ΝΑΤΟ είναι ιστορικής σημασίας , προσθέτοντας ότι μετά τη ρωσική επίθεση στην Ουκρανία, η Συμμαχία αποκτά νέα ταυτότητα και λόγο ύπαρξης.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου