Γιορτάστηκε στις 8 Οκτωβρίου 2022 και ώρα 8 μ.μ. από τον Δήμο της Ναυπάκτου με φαντασμαγορικό τρόπο στο λιμάνι της Ναυπάκτου με αναπαράσταση της ναυμαχίας η 451η επέτειος της μεγάλης ναυμαχίας.
Είναι δεδομένο από ιστορικά ντοκουμέντα ότι η ναυμαχία αυτή ποτέ δεν έγινε στα θαλάσσια νερά της Ναυπάκτου, αλλά έλαβε χώρα στην περιοχή των νοτίων Εχινάδων νήσων και για το λόγο αυτό ονομάζεται και ναυμαχία των Εχινάδων.
Ο εορτασμός έχει αναδειχθεί σε μέγιστο γεγονός κι έχει αποκτήσει όχι μόνο πανελλήνια αλλά και ευρωπαϊκή εμβέλεια προβάλλοντας την πόλη στην οποία δεν της ανήκει. Ο εορτασμός θα έπρεπε να γίνεται κανονικά από τον Δήμο Ξηρομέρου κοντά στο χώρο όπου έλαβε χώρα η ιστορική ναυμαχία ή θα έπρεπε τουλάχιστον ο δήμος Ναυπάκτου να τον συνδιοργανώσει με τον δήμο Ξηρομέρου και να μην εκμεταλλεύεται αποκλειστικά το ιστορικό αυτό γεγονός.
Για το θέμα αυτό αλήθεια τι έκανε ο Δήμος Ξηρομέρου;
Πάντως για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας θεωρούμε ότι πρέπει να πούμε λίγα λόγια για αυτή την ναυμαχία όπως αναφέρεται στις πηγές.
Ως Ναυμαχία της Ναυπάκτου ή για τους ξένους ιστορικούς “Ναυμαχία του Λεπάντο” είναι γνωστή η μεγάλη ναυτική σύγκρουση μεταξύ του οθωμανικού στόλου και των Ενωμένων ναυτικών δυνάμεων της Sacra Lega (που συγκροτήθηκε από τους Ισπανούς, τον Πάπα, την Βενετία και μερικά ιταλικά κρατίδια, η οποία έγινε στις 7 Οκτωβρίου 1571, στο στόμιο του Πατραϊκού κόλπου (τότε κόλπου της Ναυπάκτου-Λεπάντο) δίπλα στις Εχινάδες νήσους (ή νησιά Κουρτζολάροι) στις εκβολές του Αχελώου ποταμού.
Η ναυμαχία προκάλεσε τεράστια εντύπωση στους σύγχρονους αλλά έμεινε χωρίς θετικά αποτελέσματα για τους νικητές.
Ο χριστιανικός στόλος διοικούμενος από τον νόθο γιο του Καρόλου του Ε’ Δον Χουάν τον Αυστριακό (1547-1578) αποτελούνταν από 208 γαλέρες (80 ισπανικές με αρχηγό τον Γενουάτη Τζαν Αντρέα Ντόρια, 105 βενετικές υπό τον Σεμπαστιάνο Βενιέρ, μικρός αριθμός παπικών σκαφών υπό τον Μαρκαντόνιο Κολόννα, καθώς επίσης και μερικά πολεμικά πλοία της Μάλτας, της Τοσκάνης και της Σαβοΐας. Ο τουρκικός στόλος ήταν συγκροτημένος από 300 πολεμικά διαφόρων τύπων και την αρχηγία είχε ο Μοεζίν Ζαντέ Αλή και μερικοί από τους διαπρεπεστέρους κυβερνήτες ναυτικών βάσεων (Ρόδου, Αλεξάνδρειας, Αλγερίου κλπ, της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το στίγμα της υπεροχής έδιναν οι 6 βενετικές γαλεάσσες (υπερθωρηκτά) και οι γαλέρες των χριστιανών που ήταν σχετικά μεγαλύτερες από τις αντίστοιχες των Οθωμανών.
Λίγο πριν τη ναυμαχία ο χριστιανικός στόλος συγκεντρώθηκε στην Ηγουμενίτσα της Θεσπρωτίας, ενώ ο τουρκικός ναυλοχούσε στην Ναύπακτο και σχεδίαζε επιδρομές στα Ιόνια και Δαλματικά παράλια.
Η ναυμαχία ήταν μια από τις πιο αιματηρές της ναυτικής ιστορίας και είχε καταστροφικά αποτελέσματα για τις τουρκικές δυνάμεις (167 πλοία βυθίστηκαν και σκοτώθηκαν ή πνίγηκαν 18.000 περίπου άνδρες, έναντι 12 χριστιανικών πλοίων και 7.500 ανδρών, κυρίως κωπηλατών.
Με την νίκη αυτή η Ευρώπη άρχισε να απαλάσσεται από ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας έναντι της οθωμανικής δύναμης, η οποία αποδείχθηκε πια ότι δεν ήταν ακατάβλητη.
Ο πασίγνωστος Μιγκουέλ Ντε Θερβάντες – κυρίως από το έργο του “Δον Κιχώτης” – έλαβε μέρος και τραυματίστηκε στο αριστερό χέρι, θα γράψει: “Επιτέλους, ο Τούρκος αποδείχτηκε ότι δεν είναι αήττητος”.
Για τους υπόδουλους λαούς και ιδιαίτερα για τους Έλληνες, η ναυμαχία αποτέλεσε την αφετηρία επανειλημμένων επαναστατικών κινήσεων εναντίον των Τούρκων, τους οποίους πίστευαν ότι μπορούσαν να διώξουν με την βοήθεια των νικητών του 1571. Η ναυμαχία στην ουσία εξελίχθηκε σε όλη την έκταση της παρυφής του Πατραϊκού κόλπου, ενώ η καταστροφή του Οθωμανικού Στόλου συντελέσθηκε κυρίως στον Βόρειο τομέα, στις νότιες απολήξεις των Εχινάδων νήσων. Η ναυμαχία ενέπνευσε πλήθος λογοτεχνών και ζωγράφων.
Η Ναύπακτος είχε συμμετοχή μόνο στα προηγηθέντα (εκεί αγκυροβόλησε γύρω στις 30 Σεπτεμβρίου ο Οθωμανικός στόλος) και στα επακόλουθα της ναυμαχίας (μετά την ναυμαχία 30-35 σκάφη του Οθωμανικού στόλου κατέφυγαν στην Ναύπακτο), ενώ δεν είχε συμμετοχή στη διεξαγωγή.
https://xrysobitsa.wordpress.com
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου