ΑΣΤΑΚΟΣ--ΡΕΤΡΟ

 

Γράφει ο Χρήστος Μπόνης 

Το 1986 ένας νέος επιχειρηματιας (και το ΝΕΟΣ δεν προσδιοριζεται στην ηλικία καθόσον η μνήμη μου τουλάχιστον την στιγμή που γράφω αυτό το κείμενο δεν με βοηθάει να θυμηθώ ποιος ήταν)...

αποφάσισε να αξιοποιήσει ένα οίκημα και να το μετατρέψει σε καφέ  . Πράγματι μετά από ένα χρονικό διάστημα ο όμορφος αυτός χώρος που ήταν για κάποια χρόνια κλειστό σπίτι , μετατράπηκε σε ένα νέο στέκι που σιγα σιγα αρχισε να κερδιζει αρκετους νεους θαμωνες που σταδιακα αρχισαν να απομακρυνονται απο τα παραδοσιακα τοτε καφενεια του Αστακου. Ο χωρος εσωτερικα διαμορφωθηκε η τροποποιηθηκε  για τις αναγκες του καφε και της μπυρας χωρις να ομως να μετακινηθει,η να αφαιρεθει κατι απο την εξαιρετικα ομορφη  αλλα και εντυπωσιακη  διακοσμηση  των τοιχων. Με την παροδο του χρονου και κυριως της χειμωνιατικες μερες οσοι απολαμβαναν τον καφε τους , την μπυρα η το ουζο  ειχαν συνοδεια καποιους απο τους μονιμους θαμωνες που αρεσκονταν να ασχολούνται με μουσικα οργανα  παντα σαν αυτοδιδακτοι  που ησαν αρεσαν περισσοτερο στους δεκαδες φιλους του καφε . 

Η Συγκεκριμενη καφετερια ειναι το σημερινο Porto   που μεχρι πριν λιγο καιρο διαχειριζονταν απο τα αδελφια Δεμερουκη και η οποια μεταβιβάστηκε σε νεο ιδιοκτητη,--Η εσωτερικη ομορφια ηταν ενας επιπλεον λογος που  αρκετες παρεες σιγα σιγα εγιναν πολυπληθέστερες  , κατι που ικανοποίησε τον συγκεκριμενο επιχειρηματια  (εξακολουθω να μην θυμάμαι το όνομα) οτι η αποφαση του να μην αλλαξει τιποτα ηταν σωστη, παραλληλα δε οι αυτοδιδακτοι   μουσικοι ξεδιπλωναν  το ταλεντο τους, το οποιο βεβαια στην πορεια  εμεινε στο ραφι   καθοσον ακολουθησαν αλλους  επαγγελματικους  προορισμους Ολα αυτα συνέθεταν  και δημιουργουσαν  πανεμορφες στιγμες απο τις παρεες  με πολυ φιλικη διαθεση απο ολους  χωρις ιντριγκες, μισαλοδοξιες, με αγνα αισθηματα ολοι  κατι που  στις  σημερινες εποχες εχουν εκλειψει  ( εξαφανισει) πολλες απο αυτες τις αρετες και ευαισθησιες