Η περιοχή αυτή, γνωστή σε παλαιότερους κατοίκους ως "Μάνα", αποτελεί έναν φυσικό υγροβιότοπο, μια μικρή λίμνη που τροφοδοτείται με νερό από τα γύρω βουνά και επικοινωνεί μέσω ποταμιού με τη θάλασσα. Εκεί επί δεκαετίες αναπτύχθηκε πλούσιο οικοσύστημα, με χέλια, ψάρια, βατράχια, πουλιά, καλάμια και ιδιαίτερα είδη πανίδας.
Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα παρατηρείται συστηματική ρίψη μπαζών, σκουπιδιών και απορριμμάτων από οχήματα του Δήμου, τα οποία εναποθέτουν σκουπίδια πίσω από τη παλιά ντίσκο.
Μέσα στα μπάζα και τα απορρίμματα έχουν εντοπιστεί:
Παλιά έπιπλα, πλαστικά, ξύλα, οικοδομικά υλικά, καρεκλες εκκλησίας .
Οι επιπτώσεις είναι καταστροφικές:
Το ποτάμι που κατέβαινε στη θάλασσα σταδιακά μπαζώνεται
Η ροή του νερού διακόπτεται
Τα ψάρια και τα βατράχια εξαφανίζονται
Τα πουλιά και τα υδρόβια είδη απομακρύνονται
Ολόκληρη η περιοχή χάνει τον φυσικό της ρόλο και μετατρέπεται σε ανεξέλεγκτη χωματερή.
Η είσοδος κάθε πόλης θα πρέπει να είναι σημείο φροντίδας, καθαριότητας και καλαισθησίας, όχι σύμβολο αδιαφορίας και εγκατάλειψης. Αντί να υποδέχεται ο επισκέπτης το φυσικό κάλλος του τόπου και τη φιλοξενία του, αντικρίζει σκουπίδια, μπάζα και και περιβαλλοντική ντροπή.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου